അനാഥ

അനാഥ
...............
ഒറ്റയാവാതിരിക്കാനാണ്
ഞാൻ വായിക്കുന്നത്

മുലപ്പാലു കൊണ്ട്
വാത്സല്യം
ഓരോ കോശത്തിലുമെഴുതിയ
കവിതയാണ് അമ്മ
നെറ്റിത്തടത്തിൽ
സ്നേഹം
ചുംബനങ്ങൾ കൊണ്ടെഴുതിയ
കഥയാണ് അച്ഛൻ
ഒറ്റയ്ക്കല്ലാതാവുന്ന
യാത്രകളാണ്
ഓരോ വായനയും
മങ്ങിയ വെളിച്ചത്തിൽ
വേദനകളൊഴുകിപ്പരന്ന മുറിയിൽ
ഈറൻ കാറ്റുപോലെ
ഇരിക്കുവാനോ
കിടക്കുവാനോ
ആവാതെ
ചിലനേരം ചില വാക്കുകൾ
എൻ്റെ പിന്നാലെ നടക്കുന്നു
നെഞ്ചിടിപ്പു പോലെ
വാക്കിലോരോന്നിലും
തുടിക്കുമക്ഷരപ്പച്ച
കവിഞ്ഞർത്ഥമൊഴുകുന്നു
ഒറ്റയാവാതിരിക്കുവാൻ
നിശ്ശബ്ദതത തന്നോർമ്മപ്പടർ പ്പിന്നിടയിലൂടെ
ഒഴുകന്നു
രണ്ടു പേരുടെ
കൈ പിടിച്ചൊഴുകുന്നു .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി