ഏകാന്തതയുടെ തൂവലുകൾ

ഏകാന്തതയുടെ തൂവലുകൾ
.................................................
ഏകാന്തത
ഒരു രാക്കിളിയാണ്
നിശ്ശബ്ദതയുടെ ഗാനം
അത് പാടുന്നു

ഇരുട്ട് വലിയ മരമാണ്
ഏകാന്തതയ്ക്ക് വന്നിരിക്കാനുള്ളത്
അതിന് ഇരുന്ന് പാടാനുള്ളത്
ഞാനും എന്നെ തൊട്ട മഞ്ഞുകണവും
ഏകാന്തതയുടെ ചിറകടി കേൾക്കുക്കുന്നു
രാത്രിയോടത്
ഞങ്ങളെ കുറിച്ച് പറയുകയാവാം
പാടുകയാവാം
ഓർമ്മകൾ മിന്നുന്ന
ആകാശച്ചുവട്ടിൽ
ഒറ്റപ്പെട്ട കിളിയാണ്
ഏകാന്തത
അതിൻ്റെ ഒരു കണ്ണിൽ ഞാൻ
മറുകണ്ണിൽ നീ
മഞ്ഞുകണമാകയാൽ
നേർത്ത ചൂടു മതി
നീ വറ്റിപ്പോകും
വെളിച്ചവും ചൂടും എന്നെ തൊടുമ്പോൾ
എനിക്ക് പൊള്ളിത്തുടങ്ങുകയേയുള്ളൂ
നീ വറ്റിയാൽ
കരിയുമെങ്കിലും
ഞാനൊരിളം പുൽക്കൊടിയാണെന്ന്
നിൻ്റെ ഏകാന്തത നിന്നോടും
നീയെൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ തുമ്പിൽ
ആർദ്രതയെഴുതുന്ന മഞ്ഞുകണമാണെന്ന്
എൻ്റെ ഏകാന്തത എന്നോടും
മന്ത്രിക്കുന്നു
ചിറകൊതുക്കിയിരിക്കുന്ന
അപാരതയല്ലാതെ
മറ്റൊന്നുമല്ല ഏകാന്തത
ഇരുട്ടിലേക്ക്
ഒറ്റയ്ക്ക് ഇറങ്ങി നടക്കുന്ന മനസ്സിൽ
ഏകാന്തതയുടെ തൂവലുകൾ വീഴുന്നു
- മുനീർ അഗ്രഗാമി