പകൽ

 പകൽ

..........
പകലിന്റെ കണ്ണിലേക്കു തന്നെ
നോക്കി നിന്നു
അതെന്നെ കണ്ണെടുക്കാതെ
നോക്കുകയായിരുന്നു
ഏറെ നേരമായി
വെളിച്ചമൊഴിച്ച്
കണ്ണുകൾ കഴുകുകയായിരുന്നു
എന്താണിങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ?
പകലിനോടു ചോദിച്ചു
നിനക്കെന്നോടു എത്ര സ്നേഹമുണ്ട് ?
പകൽ തിരിച്ചു ചോദിക്കുന്നു
അളവു പാത്രങ്ങളോ
അളവിന്റെ കണക്കുകളോ
അറിയാത്തവനാണ്
ഒന്നു മാത്രമറിയാം
ഓരോ പുലരിയിലും
ഞാൻ നിന്നിൽ തെളിയുന്നു
നീ മറയുന്ന സന്ധ്യയോളം
നിന്നിലല്ലാതെ മറ്റെവിടെയും
ഞാനില്ല
രാത്രി
നിനക്കെന്നിൽ ജീവിക്കാനുള്ള
രാജ്യമാണ്
അപ്പോൾ
നീയല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എന്നിലില്ല
പകലിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും
പെട്ടെന്ന്
ഒരു മഴ പെയ്തു
അത് എന്നെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു
സന്ധ്യയാവുന്നു
പോവട്ടെ എന്നു ചോദിച്ചു
പോവാതെ പോവാതെ എന്നു പറഞ്ഞ്
കൈപിടിച്ചു.
രാത്രിയായി
ഉള്ളിൽ പകലുള്ളവന്
ഇരുട്ടിനെ ഭയമുണ്ടാവില്ല
എന്നറിയുന്നു
രാത്രിയിലും മഴ പെയ്തു
എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

No comments:

Post a Comment