നിന്നെത്തൊട്ടിരിക്കുമ്പോൾ

പൂവിൽ തേനായതു വാടുവോളം
കറുകയിൽ പച്ചയായതു
ചീയുവോളം
മഞ്ഞു തുള്ളിയിൽ
തിളക്കമായതു വറ്റുവോളം
ശലഭച്ചിറകിൽ
വർണ്ണമായതു
വീഴുവോളം
പ്രിയേ എൻ്റെ
പല ജന്മങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയതറിയുക
നിന്നെത്തൊട്ടിരിക്കുമ്പോൾ
പൂക്കാലമായ് ഞാൻ
പീലി വിടർത്തവേ
തൊട്ടടുത്തുള്ള നിമിഷങ്ങളിൽ
ഞാൻ വസന്തദേവനാകവേ
പവിത്രമാകുന്നു
ജീവിതം

No comments:

Post a Comment