ബാംഗ്ലൂർ
(യൂസുഫ് അറയ്ക്കലിന്)
.............
ബാംഗ്ലൂർ!
സ്വപ്നങ്ങൾ
മുളച്ചുപൊന്തിയ നഗര മേ
സ്വപ്നങ്ങൾ തഴച്ചുവളർന്ന നഗരമേ
അവൻ്റെ ശബ്ദമിതാ കേൾക്കുന്നു :
(യൂസുഫ് അറയ്ക്കലിന്)
.............
ബാംഗ്ലൂർ!
സ്വപ്നങ്ങൾ
മുളച്ചുപൊന്തിയ നഗര മേ
സ്വപ്നങ്ങൾ തഴച്ചുവളർന്ന നഗരമേ
അവൻ്റെ ശബ്ദമിതാ കേൾക്കുന്നു :
ഇതെൻ്റെ നഗരമാണോ?
ഞാനീ നഗരത്തിൻ്റേതാണോ ?
അലഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ്
അവ്യക്തമായ നിറങ്ങൾ
ഈ നഗരവെളിച്ചത്തിലാണ്
തിരിച്ചറിഞ്ഞത്
ജീവിതത്തിൻ്റെ ഇതളുകളുടെ നിറം .
സ്വപ്നത്തിൻ്റെ നിറം
ഒറ്റപ്പെടലിൻ്റെ നിറം
നിസ്സഹായതയുടേയും
വിഹ്വലതകളുടേയും നിറം
നിറങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്
അവ നിഴലുകൾക്കിടയിൽ
ആവിഷ്കരിച്ച്
ഞാനൊരു ചിത്രകാരനായി .
കറുപ്പിൽ
ചാരനിറത്തിൽ
തവിട്ടു നിറത്തിൽ
പ്രതീക്ഷയുടെ മഞ്ഞപ്പൂവിൽ നിന്ന്
നിറങ്ങൾ കോരിയൊഴിച്ചു
തെരുവിനെ വരച്ചു
ഇരുട്ടിൻ്റെ പാളികൾ പൊളിച്ച്
കുട്ടികളേയും സ്ത്രീകളേയും
പുരുഷൻമാരേയും
കാൻവാസിൽ എടുത്തു വെച്ചു
അതു കണ്ട്
മനസ്സിൻ്റെ സ്റ്റുഡിയോയിലിരുന്ന്
പിക്കാസോ ചിരിച്ചു
ഹുസൈൻ കുതിരപ്പുറത്ത്
കുതിച്ചു പോയി
ദാലി സമയത്തിൻ്റെ കൊമ്പിലിരുന്ന്
എല്ലാം കണ്ടു
നഗരത്തിൻ്റെ വഴികളിൽ
കനത്ത സങ്കടങ്ങളിൽ
സൂര്യൻ വരച്ചു വെച്ച ദൃശ്യങ്ങൾ
നഷ്ടപ്പെടാതെ എടുത്തു വെച്ചു .
ശില്പങ്ങളിൽ
പുതുകാലത്തിൻ്റെ
ഡി.എൻ.എ കൊത്തിവെച്ചു;
നഗരം എന്നെ ശില്പിയാക്കി
നഗരത്തിൻ്റെ കൈവെള്ളയിൽ നിന്ന് വഴിതെറ്റാതെ ഭാഗ്യരേഖയിലൂടെ നടന്നു
പല രാജ്യങ്ങളിലെത്തി
ചിത്രങ്ങൾ കൊടുത്തു
അവ
തെരുവിൽ അലഞ്ഞ കണ്ണിൻ്റെ
സാക്ഷ്യപത്രങ്ങളായി .
ബിനാലെ മെഡലുകളായി .
വേദനയുടെ നിറത്തിൽ ലയിക്കുന്ന
എല്ലാ നിറങ്ങളും എടുത്ത്
വീണ്ടും വീണ്ടും വരച്ചു.
മനസ്സ് വരച്ചു
മനുഷ്യ സങ്കടം വരച്ചു
മലയാളത്തിൽ വേരുകളുള്ള
കന്നടയിൽ കൊമ്പുകളുള്ള
ലോകത്തെ വിടെയൊക്കെയോ
ഇലകളുള്ള
വൻ മരമായി ,
വീണ്
അബ്സ് ട്രാക്റ്റ് ചിത്രമായി
മണ്ണിൻ്റെ നിറത്തിൽ സ്വയം ലയിച്ചു .
ബാംഗ്ലൂർ
അപരിചിതരുടെ
പരിചിത നഗരമേ,
അവനിതാ
ഒരു നഗരവും ആരുടേതുമല്ലെന്ന
ഉത്തരത്തിൻ്റെ,
ആരും ഒരു നഗരത്തിൻ്റേതുമല്ലെന്ന
ഉത്തരത്തിൻ്റെ ചിത്രം
ഓർമ്മകൾക്ക് വരയ്ക്കാൻ
ബാക്കിവെച്ച്
വെറും മണ്ണിൽ ലയിച്ചു കിടക്കുന്നു .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
ഞാനീ നഗരത്തിൻ്റേതാണോ ?
അലഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ്
അവ്യക്തമായ നിറങ്ങൾ
ഈ നഗരവെളിച്ചത്തിലാണ്
തിരിച്ചറിഞ്ഞത്
ജീവിതത്തിൻ്റെ ഇതളുകളുടെ നിറം .
സ്വപ്നത്തിൻ്റെ നിറം
ഒറ്റപ്പെടലിൻ്റെ നിറം
നിസ്സഹായതയുടേയും
വിഹ്വലതകളുടേയും നിറം
നിറങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞ്
അവ നിഴലുകൾക്കിടയിൽ
ആവിഷ്കരിച്ച്
ഞാനൊരു ചിത്രകാരനായി .
കറുപ്പിൽ
ചാരനിറത്തിൽ
തവിട്ടു നിറത്തിൽ
പ്രതീക്ഷയുടെ മഞ്ഞപ്പൂവിൽ നിന്ന്
നിറങ്ങൾ കോരിയൊഴിച്ചു
തെരുവിനെ വരച്ചു
ഇരുട്ടിൻ്റെ പാളികൾ പൊളിച്ച്
കുട്ടികളേയും സ്ത്രീകളേയും
പുരുഷൻമാരേയും
കാൻവാസിൽ എടുത്തു വെച്ചു
അതു കണ്ട്
മനസ്സിൻ്റെ സ്റ്റുഡിയോയിലിരുന്ന്
പിക്കാസോ ചിരിച്ചു
ഹുസൈൻ കുതിരപ്പുറത്ത്
കുതിച്ചു പോയി
ദാലി സമയത്തിൻ്റെ കൊമ്പിലിരുന്ന്
എല്ലാം കണ്ടു
നഗരത്തിൻ്റെ വഴികളിൽ
കനത്ത സങ്കടങ്ങളിൽ
സൂര്യൻ വരച്ചു വെച്ച ദൃശ്യങ്ങൾ
നഷ്ടപ്പെടാതെ എടുത്തു വെച്ചു .
ശില്പങ്ങളിൽ
പുതുകാലത്തിൻ്റെ
ഡി.എൻ.എ കൊത്തിവെച്ചു;
നഗരം എന്നെ ശില്പിയാക്കി
നഗരത്തിൻ്റെ കൈവെള്ളയിൽ നിന്ന് വഴിതെറ്റാതെ ഭാഗ്യരേഖയിലൂടെ നടന്നു
പല രാജ്യങ്ങളിലെത്തി
ചിത്രങ്ങൾ കൊടുത്തു
അവ
തെരുവിൽ അലഞ്ഞ കണ്ണിൻ്റെ
സാക്ഷ്യപത്രങ്ങളായി .
ബിനാലെ മെഡലുകളായി .
വേദനയുടെ നിറത്തിൽ ലയിക്കുന്ന
എല്ലാ നിറങ്ങളും എടുത്ത്
വീണ്ടും വീണ്ടും വരച്ചു.
മനസ്സ് വരച്ചു
മനുഷ്യ സങ്കടം വരച്ചു
മലയാളത്തിൽ വേരുകളുള്ള
കന്നടയിൽ കൊമ്പുകളുള്ള
ലോകത്തെ വിടെയൊക്കെയോ
ഇലകളുള്ള
വൻ മരമായി ,
വീണ്
അബ്സ് ട്രാക്റ്റ് ചിത്രമായി
മണ്ണിൻ്റെ നിറത്തിൽ സ്വയം ലയിച്ചു .
ബാംഗ്ലൂർ
അപരിചിതരുടെ
പരിചിത നഗരമേ,
അവനിതാ
ഒരു നഗരവും ആരുടേതുമല്ലെന്ന
ഉത്തരത്തിൻ്റെ,
ആരും ഒരു നഗരത്തിൻ്റേതുമല്ലെന്ന
ഉത്തരത്തിൻ്റെ ചിത്രം
ഓർമ്മകൾക്ക് വരയ്ക്കാൻ
ബാക്കിവെച്ച്
വെറും മണ്ണിൽ ലയിച്ചു കിടക്കുന്നു .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
No comments:
Post a Comment