മറ്റെല്ലാ വഴികളുമടയുമ്പോൾ
ഓരോ കോശത്തിലും നിറഞ്ഞ്
ജീവനായ് തുടിക്കാൻ
അവസാനത്തെ വഴിയിലൂടെ വരിക
ഒരു ഋതുവിന്റെ സങ്കടം മാറ്റാൻ
മറ്റൊരു ഋതുവിനേ പഴുതുള്ളൂ
മനുഷ്യനായാലും മണ്ണിനായാലും.
ആ ഋതു
നീയാവുക.
II
പൂവുകളിലൂടെ മിണ്ടൽ
.......................................
നിശ്ശബ്ദതയിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന
പലതരം വരണ്ട ഒച്ചകളുടെ
താഴ്വരയാണ് വേനൽ
കാറ്റവ എടുത്തു നോക്കി
എറിയുന്നു
ചിലത് വീണുടയുന്നു
ചിലത് പെറുക്കി
വികൃതിക്കുട്ടിയെ പോലെ
ഓടുന്നു
ഒച്ചകൾ പടർന്നു കയറിയ
കരിഞ്ഞ മരമാണ് ഞാൻ
നിന്നിലേക്കുള്ള
എന്റെ ഒച്ച
പുറത്തെത്താതെ
അവ അമർത്തിപ്പിടിക്കുന്നു
വേരുകളിലൂടെയോ
ഇലകളിലൂടെയോ
നീ വരിക
എനിക്ക് നിന്നോട്
പൂവുകളിലൂടെ മിണ്ടണം
III
നോക്കുക എന്നാൽ
...................................
വരാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ
വഴി മറഞ്ഞാലും
മറന്നാലും
വരിക
വന്നില്ലെങ്കിൽ,
ഇല്ലാതായ ഒരിടത്ത്
ഉണ്ടെന്ന തോന്നലിൽ
നിൽക്കുന്ന ഒരു നിലവിളി
പൊടി മൂടി
ശിലയായേക്കാം
ആ ശില
മറ്റൊരു ഒളിയിടമായേക്കാം
പക്ഷികളും മീനുകളും മനുഷ്യരും
മറവിയിൽ താമസിക്കുന്ന ഒരിടം;
എന്നെ കാണാതാവുന്ന മുനമ്പ് .
വന്നു നോക്കുക എന്നാൽ
ചെറിയൊരു കാര്യമല്ല
ജീവൻ കൊടുക്കുമ്പോലെ
ഒന്നാണത്
ഒരു ഋതു
മറ്റൊരു ഋതുവിനെ എന്ന പോലെ
അതുവരെ ഉള്ളതെല്ലാം
പുതുക്കിപ്പണിയുന്ന
ഒരു നോട്ടം.
ഋതുമതീ
ഋതുവായ് വരിക
l V
പുതിയ ഒരു ഋതു
..............................
ആരോ ചിലർ
അവശനായി ഇഴഞ്ഞു വന്ന
ഒരു വിശപ്പിനെ
വിനോദത്തിനായി
അടിച്ചു കൊന്നു
മറ്റൊന്നിനെ ചുട്ടുകൊന്നു
വേനൽ പുറത്തു വിടാത്ത
അനേകം വിശപ്പുകളുണ്ട്
ഉള്ളിൽ പേടിച്ച്
തൊലി പൊഴിച്ച്
സ്വപ്നം പൊഴിച്ച് നിൽക്കുന്നത്
ഒരു വിശപ്പ് എന്നിക്കൊപ്പം
നിന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു
സ്നേഹമുള്ള നോട്ടം തന്നെ
ഒരുരുളയാണ്
മരണത്തിൽ നിന്നും
ജീവിതത്തിലേക്ക് പിടിച്ചു വലിക്കുന്ന
വിരലുകൾ ഉരുട്ടുന്ന ഒരുരുള
സാധിക്കുമെങ്കിൽ
വയലിലൂടെ വരിക
കൊഴിഞ്ഞ ഇലകൾ ചേർത്തുവെക്കാനല്ല
വിശപ്പിന്റെ ചുംബനം സ്വീകരിക്കുവാൻ
വിശപ്പ് വംശനാശം വരാത്ത
ഒരു ജീവിയാണ്
അതിനൊരുരുളയുമായ് നീ വരുമ്പോൾ
നീ പുതിയ ഒരു ഋതു.
V
തണൽ താജ്മഹൽ
................
ഋതുമതീ
ഋതു മതി.
മാറാത്ത ഋതുക്കളില്ല
മടുക്കാത്തതും.
മാറണം
ഋതു മാറണം
മാറണം
വന്നെന്നെ
ഞരമ്പിൽ പച്ച തളിർക്കുന്ന
ഒരുടലാക്കൂ
തണലുതേടി വരുമൊളെ
കുളിർപ്പിക്കുവാൻ
തൊട്ടു നിൽക്കൂ
നില്പിന്റേയും
നിലനില്പിന്റേയും
വലിയ അർത്ഥമാണ്
തണൽ.
നീ
ജീവജലം കൊണ്ട്
പണിയുന്ന തണൽ
താജ് മഹൽ
VI
ആകാശം തൊടാൻ ഒരാൾ
...........................................
ഋതുമതീ
നിന്നിൽ നിറയെ ഋതുക്കൾ
നാലും ആറുമല്ല
അനേകം
അതിലേതിലും
പൂക്കുവാനെനിക്കറിയാം
മാമ്പൂവായ്
കൊന്നയായ്
ഗുൽമോഹറായ്
നെല്ലായ്
കാക്കപ്പുവായ്
തുമ്പയായ്
സന്ധ്യയായ്
നക്ഷത്രങ്ങളായ്
എന്റെ ഋതു
അപ്രസക്തമാകുന്ന
ഒരു ബിന്ദുവിൽ നിന്ന്
നീ ഏതു ഋതുവിലാണെന്ന്
എന്റെ പൂവുകൾ നിന്നോടു പറയും
അതിന്
വേരുകളിലൂടെ നിനക്കൊരു വഴിയുണ്ട്
ഇരുട്ടറയിൽ നിന്നും കയറി വന്ന്
ആകാശം തൊടാൻ
ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആ ഋതുവിന്
എന്റെ ഇലകളും പൂവുകളും
വാതിലുകൾ .
VII
തത്ത്വം
.............
കാത്തിരിപ്പിന്റെ ധ്യാനങ്ങളിൽ
പ്രത്യക്ഷമാകുന്ന
ഒരു ദൈവമുണ്ട്
'അത് നീയാകുമ്പോൾ '
മണ്ണിലും
മനുഷ്യനിലും .
കാരുണ്യം കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ
ഒരു അമൂർത്തി .
ഒരിക്കലും കണ്ണടയ്ക്കാത്തത്
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
