ഏകം

ഏകം
..........
അറിയാതെ പെയ്യുമേതോ
വേദന നിന്നു കൊള്ളുന്നൂ,
ഉള്ളിലെ തിരയങ്ങാതെ
ഏകമെന്നിലെ സമുദ്രം

വന്നിരിക്കണേ നീയതിൻ
തീരത്തൊരു ഗാനവുമായ്
എന്നിലലിയുമീണത്തിൻ
ഉടമയാ,യെന്നെ നോക്കി
ഏറ്റപീഡകളൊക്കെയും
ചിത്രങ്ങളായെന്നുടലിൽ
നിന്നെക്കാത്തിരിക്കുമപ്പോൾ
തോരാമഴത്തണുപ്പിലും!
മണ്ണുപോലേറ്റു വാങ്ങുന്നൂ
നിസ്സഹായനിമിഷങ്ങൾ
നീയില്ലാതെ നിത്യവുമീ
കാലപ്രവാഹവും ഞാനും
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ആവശ്യം

ആവശ്യം
.................
ബോധിവൃക്ഷത്തിന്റെ
തൈ കിട്ടുമോ സർ ?
മഹാരാജാസിൽ നിന്നാണ്
മഴക്കാലമാണ്...

നഴ്സറിയിൽ
ആ മരമില്ല
ഈ മരമില്ല
കുട്ടീ
മരം വരം തന്നെ
പക്ഷേ തരാനില്ലതിൻ തളിർച്ചിരി
ഉത്തരദേശത്ത്
വിത്തു കൊണ്ടുവരാൻ പോയവൻ
ഇതുവരെ തിരിച്ചു വന്നില്ല
മറ്റു വല്ലതും വേണമോ ?
കൊന്ന,
മാവ്,
പ്ലാവ്...
വേണ്ട സാർ
വടിവാളിനും
കൊടുവാളിനും
പിടിയാകുന്നതൊന്നും വേണ്ടസാർ
ശരിക്കും തണലാകുന്നതു മതി
അവൻ നടന്നു പോയി
പോകും വഴി
വെയിലു കൊണ്ടു ചുട്ടു നിന്ന
ബുദ്ധന്റെ പ്രതിമ
നനഞ്ഞതായി തോന്നി
കണ്ണീരു വീണതായ് തോന്നി
വാസ്തവമല്ല
മരീചികയാണത്
എന്റെ നഴ്സറിക്കുഞ്ഞുങ്ങളേ ...
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഒരേ വലുപ്പമുള്ള രണ്ടു നിറങ്ങൾ

ഒരേ വലുപ്പമുള്ള
രണ്ടു നിറങ്ങൾ


....................................

 ആരുടെ സ്നേഹമാണ് വലുത് ?
രാത്രിയുടേതോ
പകലിന്റേതോ?
അതറിയില്ല
പക്ഷേ
രണ്ടിനും രണ്ടു നിറമാണ്
ഒരേ വലുപ്പമുള്ള
രണ്ടു നിറങ്ങൾ

രാത്രിയുടെ വലുപ്പം
ഒരു വെള്ളിമൂങ്ങ
അതിന്റെ ചിറകു കൊണ്ട്
അളക്കാൻ ശ്രമിക്കുമായിരിക്കും
പകലിന്റേത്
ഒരണ്ണാൻ
അതിന്റെ ഉടലുകൊണ്ടും ...
എന്നാലും സ്നേഹം
അളന്നു തീരുമോ ,
നീ നടന്നു വരുന്ന പകലിൽ,
ഞാൻ നിന്നെ ഓർത്തു കിടക്കുന്ന രാത്രിയിൽ ?
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പൂമരം പറഞ്ഞ മറുപടി

പൂമരം പറഞ്ഞ
അതേ മറുപടി

....................................

എന്തിനു പൂക്കുന്നു എന്നു
ചോദിച്ചപ്പോൾ
പൂമരം പറഞ്ഞ
അതേ മറുപടി
നിന്നോടും പറയുന്നു ,
ഞാൻ നിന്നിലൂടെ
കടന്നു പോകുമ്പോൾ
വിരിഞ്ഞ പൂവിലിരുന്ന് .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

രണ്ടു നദികൾ പ്രണയിക്കുന്നു

 രണ്ടു നദികൾ
പ്രണയിക്കുന്നു
 ...................................................

ഒരിക്കലും
കണ്ടുമുട്ടില്ലെന്നു കരുതിയ
രണ്ടു നദികൾ
പ്രണയിക്കുന്നു ,
ഒരു വെള്ളപ്പൊക്കത്തിലിരുന്ന് .
വിരലുകൾ കോർത്ത്
അവർ ആലിംഗനം ചെയ്യുന്നു,
മറ്റൊന്നിനെ കുറിച്ചും
ആലോചിക്കാതെ.

ജലം ഒരവസ്ഥയാണ്
ഒഴുക്കിന്റേയും
ഒന്നാകലിന്റേയും.
ഇപ്പോൾ അവരതനുഭവിക്കുന്നു
രണ്ടു ജലജീവികളായ്!
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

മനസ്സിന്റെ കവിൾത്തടം

മനസ്സിന്റെ കവിൾത്തടം
 ........................................................
രണ്ടു കരച്ചിൽ ചേർന്ന്
ഒരു പുഞ്ചിരിയുണ്ടാകുന്നു
അവരതിന്റെ
വെളിച്ചത്തിലിരിക്കുന്നു.
മനസ്സിലായിരുന്നല്ലോ
അവരുടെ കണ്ണുകൾ!
രണ്ടു പേരുമിപ്പോൾ
മനസ്സിന്റെ കവിൾത്തടം
പരസ്പരം തുടയ്ക്കുന്നു,
ചിലവാക്കുകൾ കൊണ്ട്.
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

അയാളെ കണ്ടാൽ അങ്ങനെ തോന്നുകയില്ലല്ലോ!

അയാളെ കണ്ടാൽ
അങ്ങനെ തോന്നുകയില്ലല്ലോ!
.........................................................

അതെല്ലാം
അയാൾ എഴുതിയതാണോ ?
അയാളെ കണ്ടാൽ
അങ്ങനെ തോന്നുകയില്ലല്ലോ!
അയാൾ അയാളായിരുന്നപ്പോൾ
എഴുതിയതാണവ
അയാൾ ഇപ്പോൾ അയാളല്ല
അതുകൊണ്ട്
അയാളെ അയാളെന്നു വിളിക്കരുത്
പിന്നെ അയാളിപ്പോൾ ആരാണ് ?
അതാണ്
ഞങ്ങളും അന്വേഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് !

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

നിന്നോളങ്ങളിൽ

നിന്നോളങ്ങളിൽ
..................................

നിന്നോളങ്ങളിൽ
ഞാനൊരില.
മരമുപേക്ഷിച്ചിട്ടും
ഹരിതമിറക്കിവിട്ടിട്ടും
നെഞ്ചിൽ ചേർക്കുന്നു നീയെന്നെ

എനിക്കു നീ പ്രളയമല്ല
നദിയല്ല ,കടലല്ല;
ഒഴുകുമെന്റെ സമയാമൃതം.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

നഗരത്തിലെ മാന്ത്രികനായിരുന്നു ഞാൻ

നഗരത്തിലെ
മാന്ത്രികനായിരുന്നു ഞാൻ
.............................................

വളർന്നു വളർന്ന്
യന്ത്രമായിപ്പോയ നഗരത്തിലെ
മാന്ത്രികനായിരുന്നു ഞാൻ.
കാണികൾക്കു മുന്നിൽ
പ്രാവിനു പകരം
മുയലിനെ എടുത്തു
മുയലിനു പകരം മുതലയെ.
മുതലയ്ക്ക് പകരം
ദിനോസറിന്റെ ശില്പത്തെ.

ഓരോന്നിനും പകരം
മറ്റോരോന്നെടുത്തു
ജീവനു പകരം മരണത്തെ
മരണത്തിനു പകരം പ്രതിമയെ
അങ്ങനെ
ഓരോരോ പ്രതിമകൾ എടുത്തു
ഗാന്ധിജി, ബുദ്ധൻ
അംബേദ്കർ
ഗുരു...
എന്നിങ്ങനെ.
കാണികൾ അവയെടുത്ത്
നഗരത്തിൽ സ്ഥാപിച്ചു.
പ്രാവെവിടെ?
മുയലെവിടെ?
എന്നാരും ചോദിച്ചില്ല
കാണാൻ വരുന്നവരൊക്കെ
എനിക്കിപ്പോൾ പണം തരുന്നു
വയലിനും തോടിനും
ഇടവഴികൾക്കും പകരം
ജനങ്ങൾക്ക് കാണാൻ കൗതുകമുള്ളവ
ഞാൻ കൊണ്ടു വെച്ചു.
എന്റെ മാന്ത്രികതയിലാണ്
അവരുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ കളിക്കുന്നത്.
അവർ യന്ത്രദിനോസറിന്റെ പുറത്തു കയറി കളിക്കട്ടെ
എന്നു കരുതിയിരിക്കുമ്പോഴാണ്
മഹാമാന്ത്രികൻ വന്നത്
അയാൾ രണ്ടു മഴ കൊണ്ട്
എല്ലാം കാണാതാക്കി...
ഇപ്പോൾ ജലത്തിനു മുകളിൽ
തലയുയർത്തി നിൽക്കുന്ന,
ഞാൻ പൊട്ടിച്ചു കളയാൻ മറന്ന
ഒരു വലിയ പാറക്കല്ലുണ്ട്.
അതിനു മുകളിൽ ഒരു കാക്ക.
അത്,
മുങ്ങിപ്പൊങ്ങുന്ന എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നു.
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുഴ കടക്കൽ

പുഴ കടക്കൽ
........................
ഇന്നു രാവിലെ
നിനക്കൊപ്പം
ഒറ്റയ്ക്ക് നടക്കുമ്പോൾ
പുഴ ഉണരുന്നതു കണ്ടു.

നടന്നു വന്ന വഴിയിൽ
പുഴ കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പുഴയെ ശല്യപ്പെടുത്താതെ
മുകളിലൂടെ നടന്നു
പാലത്തിന്റെ കൈ പിടിച്ച്.
നീ എന്റെ കൈ കൊണ്ട്
പാലത്തിന്റെ കൈ പിടിച്ചു
ഞാൻ നിന്റെ കൈ കൊണ്ട്
പാലത്തിന്റെ കൈ പിടിച്ചു
പുഴ എന്നെ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ
ഞാൻ നിന്നെ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ
മുമ്പിവിടെ വന്നപ്പോൾ
നീ മെലിഞ്ഞിരുന്നു
പുഴയെ പോലെ
ഇപ്പോൾ പുഴ തടിച്ചിരിക്കുന്നു
നിന്നെ പോലെ
ഇന്ന് നീ എനിക്കൊപ്പം
ഒറ്റയ്ക്കുണരുന്നുണ്ടാവും
ഞാൻ നിനക്കൊപ്പമീ
പുഴ കടക്കുമ്പോൾ .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

രണ്ടു നക്ഷത്രങ്ങൾ

രണ്ടു നക്ഷത്രങ്ങൾ
.................................
നക്ഷത്രമേ
നീ ഇല്ലാതായതിനു ശേഷമാണ്
നിന്റെ പ്രകാശം
എന്റെ കണ്ണുകളിലെത്തിയത്
നീയുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ
നോക്കിയില്ലല്ലോ
എന്നൊരു സങ്കടമെന്നിലാളി ,
നീയില്ലായ്മയിൽ
നക്ഷത്രമായെരിയുന്നു.



-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഏറ്റവും ചെറിയ കുട്ടി

ഏറ്റവും ചെറിയ കുട്ടി
....................................
ഏറ്റവും ചെറിയ കുട്ടി
പുഞ്ചിരിക്കുമ്പോൾ
വീട് പ്രകാശിക്കുന്നു
ഇരുട്ടുണ്ടെന്നു നാം കരുതിയ
അകത്തളങ്ങളൊക്കെയും
പുലരി പോലെ നിൽക്കുന്നു

ജീവിതം മടുത്തെന്ന്
പലതവണ പറഞ്ഞ വല്യമ്മാമ
പതിവുതെറ്റിച്ച്
മടുപ്പെവിടെയോ കളഞ്ഞ്
വീടിന്റെ പുഞ്ചിരിയെ
മടിയിലിരുത്തുന്നു
തർക്കങ്ങളിൽ തലതല്ലിപ്പിരിഞ്ഞവർ
തിരിച്ചു വന്ന്
പുഞ്ചിരിയുടെ രണ്ടറ്റങ്ങളിൽ
ചുംബിക്കുന്നു
ഏറ്റവും ചെറിയ ചിരിയിൽ
ഏറ്റവും വലിയതെന്തോ
മറഞ്ഞിരുന്ന്
നമ്മെ ഒരു കുഞ്ഞിനെ പോലെ
ചില നിമിഷത്തേക്ക്
നിഷ്കളങ്കരാക്കുന്നു
അപ്പോഴാണ്
പാവകളൊക്കെ കുഞ്ഞുങ്ങളായത്
ചെറിയ കുട്ടിയുടെ
പുഞ്ചിരിയിൽ കിടന്ന് കളിക്കാൻ തുടങ്ങിയത്
അകം
അടുക്കള
വരാന്ത
എന്ന വേർതിരിവുകൾ
ഇല്ലാതായത്
അമ്മയുടെ കുട്ടിക്കാലത്ത്
കൈകളിൽ ഉണർന്നിരുന്ന
ഒരു പാവയെ
അമ്മയിപ്പോൾ ഓർക്കുന്നു
ഇപ്പോളതിനു ജീവനുണ്ട്
മുമ്പെങ്ങുമില്ലാത്ത വിധം .
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

അവസാനത്തെ ആഗ്രഹം

അവസാനത്തെ ആഗ്രഹം
............................................
അല്പനേരമെങ്കിലും
അപരിചിതന്റെ
മനസ്സിൽ കിടക്കണം .
അതിന്നായി
പരിചിതരാരും
മനസ്സിൽ കിടത്താത്തൊരന്തിയിൽ
അവൻറെ
മലഞ്ചരിവിലെ വീട്ടിൽ ചെന്നു,
ഒന്നു ചിരിച്ചു.
അവന്റെ മനസ്സിന്റെ പടി കയറി ;
മലകയറി.
തിരിച്ചു വന്നതില്ല പിന്നെ
അവൻറെ
മനസ്സിൽ നിന്നിറങ്ങിപ്പോരുവാൻ
ആവാതെ...
ആകാതെ .


- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഉന്മാദത്തിന്റെ തുള്ളി

ഉന്മാദത്തിന്റെ തുള്ളി
............................................

നിന്നിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ
ചീറ്റിക്കൊണ്ട്
മഴ നിൽക്കുന്നു
അതിനെ മറികടക്കണം
കൈ പിടിക്കൂ
ഉന്മാദത്തിന്റെ
ഒരു തുള്ളി കൊണ്ട്.




- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പല രാജ്യങ്ങൾ


 പല രാജ്യങ്ങൾ
............................................
പല രാജ്യങ്ങൾ ദേശാടനപ്പക്ഷികളെ പോലെ ഞങ്ങളുടെ മൈതാനത്ത്
വന്നിരിക്കുന്നു
ഞങ്ങളുടെ
വൈകുന്നേരങ്ങളെ കൊത്തിപ്പെറുക്കുന്നു
പിന്നെ
ഞങ്ങൾ അവരായിത്തീരുവോളം
മൈതാനത്ത്
ഫുട്ബോൾ കളിക്കുന്നു

അവൻ ബ്രസീൽ
നീ അർജന്റീന
ഞാൻ സ്പെയിൻ
ഫ്രാൻസ്
ഇംഗ്ലണ്ട്
ഡെൻമാർക്ക് ...
എന്നിങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ നെഞ്ചിലൂടെ
പന്തുരുളുന്നു
ഒരുമയുടെ ഭൂപടം തെളിയുന്നു
കൺപീലികളെപ്പോൽ കൊടിപാറുന്നു
വലിയ സ്ക്രീനിനു മുന്നിൽ
പല രാജ്യങ്ങളായിരുന്ന്
ഞങ്ങൾ ഒരൊറ്റക്കളി കാണുന്നു
കാഴ്ചയുടെ പച്ചവിരിപ്പിൽ
വെളുത്ത പന്ത് പാഞ്ഞും പറന്നും
ഞങ്ങളുടെ മനസ്സുപോലെ
ജീവിക്കുന്നു
ഭൂമി ഇപ്പോൾ ഉരുണ്ടിട്ടല്ല
പരന്ന് ,പച്ച വിരിപ്പിൽ
ചതുരത്തിൽ അത് ചലിക്കുന്നു
മുന്നിലെ സ്ക്രീനിൽ
ലോകം ഒരു കപ്പായ്
തെളിയുമ്പോൾ .
_മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഫുട്ബോൾ ദൈവത്തിന് ഒരു പ്രവാചകനുണ്ടെങ്കിൽ

ഫുട്ബോൾ ദൈവത്തിന്
ഒരു പ്രവാചകനുണ്ടെങ്കിൽ

.............................................................
ഫുട്ബോൾ ദൈവത്തിന്
ഒരു പ്രവാചകനുണ്ടെങ്കിൽ
അതവനാണ്
ആദ്യത്തെ മത്സരത്തിലൂടെ
അവൻ അതിന്റെ അടയാളം കാണിച്ചു തന്നു
ചിന്തിക്കുന്ന കാണികൾക്ക്
അതിൽ ദൃഷ്ടാന്തമുണ്ട്
പെനാൾട്ടി കിക്കിലും
ഫ്രീ കിക്കിലും
അവന്റെ വചനങ്ങളുണ്ട്
സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയാൽ മാത്രം
തെളിയുന്നത്

അമാനുഷികമെന്നു തോന്നുന്ന
ചലനങ്ങളിലൂടെ
അവൻ മുന്നേറുന്നു
അന്നേരം മാലാഖമാർ
അവനൊപ്പം പറക്കുന്നു
അവന്റെ കാലുകളിൽ
ലോകത്തിന്റെ മുഴുവൻ വേഗവും
എകാന്തമായി പെയ്യുന്നു
ഒഴുക്കായി പ്രവഹിക്കുന്നു
കാണികളെ അവൻ
തന്റെ ബൂട്ടുകളുടെ ചലനത്തിൽ
കെട്ടി വലിക്കുന്നു
മറ്റു പത്തുപേരെയും വിട്ട്
അവനൊപ്പം സഞ്ചരിക്കുന്നു
അന്നേരം
വിശ്വാസികളായിത്തീരുന്നു
കാണികൾ
ഫുട്ബോൾ ഒരു മതമാണ്
ഭൂമി പോലെ ഉരുണ്ടത്
വിശ്വസിക്കുന്നവർക്ക്
സന്തോഷം തരുന്നത്
എല്ലാ പ്രാർത്ഥനകളും അതിനൊപ്പം
സഞ്ചരിക്കുന്നു
അവൻ ബോളുമായ് മുന്നേറുമ്പോൾ
പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് ഉത്തരം കിട്ടുന്നു.


- മുനീർ അഗ്രഗാമി

കാനറിപ്പക്ഷികളെന്നു വിളിക്കരുത്

കാനറിപ്പക്ഷികളെന്നു വിളിക്കരുത്
.....................................................................
കാലിൽ ചിറകുകളുള്ളവരെ
കാനറിപ്പക്ഷികളെന്നു വിളിക്കരുത്
പച്ച നിറമുള്ള ആകാശത്തിലൂടെ
അവർ
ഒരു സ്വപ്നവും കൊണ്ടു പറക്കുമ്പോൾ
അവരുടെ നിറം
മഞ്ഞയോ നീലയോ ആവട്ടെ
അവർ പറക്കുമ്പോൾ
ചുറ്റും ജീവനുള്ള മരങ്ങൾ
വളരുന്നു
അവരുടെ ചിറകടികളിൽ
മരങ്ങൾ ആടിയുലയുന്നു
ചതുരത്തിൽ ഇടതൂർന്ന കാട്ടിൽ
ഓരോ മരവും
അവരുടെ മുന്നേറ്റത്തിൽ
ആരവമായിത്തളിർക്കുന്നു.
ആവേശത്തിന്റെ മേഘങ്ങളിൽ നിന്നും
മഴത്തുള്ളികൾ പൊഴിയുന്നു
അതിനു രണ്ടു നിറങ്ങൾ
ശബ്ദത്തിന്റേയും നിശ്ശബ്ദതയുടേയും
കയറ്റിറങ്ങളിൽ
മഴ ഒരു സംഗീത തരംഗമാകുന്നു
അവർ മുന്നേറുന്നു
മുന്നേറുന്നു
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

കാലുകൊണ്ട് ഒരു സ്വപ്നത്തെ മൂന്നായി കീറിയെറിയുന്ന വിധം

ക്രൊയേഷ്യയാണ് കളി
അവർ
കാലുകൊണ്ട്
ഒരു സ്വപ്നത്തെ മൂന്നായി
കീറിയെറിയുന്ന വിധം
നന്നായി കാണിച്ചു
വെറുമൊരു മനുഷ്യനായൊരെന്നെ
വലിയ കാണിയാക്കുവാൻ
കളിക്കളം നിറഞ്ഞുതൂവുമ്പോലെ
ക്രൊയേഷ്യ കളിക്കുമ്പോൾ
ഗ്രൗണ്ട് പച്ചക്കടൽ.
അർജന്റീന
അവരിൽ മുങ്ങിപ്പോകുന്ന
പഴയ പായ്ക്കപ്പൽ
കപ്പൽച്ചേതം വന്ന്
ചിതറിപ്പോയ യാത്രികരെ പോലെ
കടലിൽ അർജന്റീന ചിതറിത്തെറിക്കുന്നു
നീന്തുവാൻ മറന്ന്
മുങ്ങിത്താഴ്ന്നും പൊങ്ങിയും
പിടയുന്നു
പാതിജീവനുമായ്
നിന്തുന്ന കപ്പിത്താനെയോർത്ത്
അവർ അന്നേരം കരഞ്ഞിരിക്കണം
കാലുകൾ കൊണ്ട് തുഴഞ്ഞു പോകുന്ന
ഒരു യാനം
കാലുകളെ ഉപേക്ഷിച്ച്
ആഴത്തിലേക്കു പോകുമ്പോലെ
അർജ്ജന്റീന ആഴ്ന്നു പോകുന്നു
കടലിൽ കാറ്റുകളെ
അതിജീവിച്ച് ക്രൊയേഷ്യ മുന്നേറുന്നു
കാണിയുടെ ഭാഷയിൽ
കോർട്ടർ ഫൈനൽ
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ പര്യായം തന്നെ
തീരത്തനേകം ഫ്ലക്സുകളുണ്ട്
അവയിൽ ഒന്നിൽപോലും
ക്രൊയേഷ്യയില്ല
പക്ഷേ അവയിൽ
നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന അർജ്ജന്റീനയെ
അവർ വെറും പുരാവൃത്തമാക്കി
മാറ്റിയിരിക്കുന്നു
മെസ്സി ഐതിഹ്യങ്ങളിലെ നായകനാകുന്നു
പച്ചക്കടലിലെ
നീലത്തിരകളെ അവർ
തുടച്ചു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു
കറുത്ത തിരകൾ പ്രതീക്ഷകളായി
ഗാലറിയുടെ മനുഷ്യ മണൽപ്പരപ്പിലേക്ക്
അടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
സുനാമി പോലെ
മൂന്നു വട്ടം
അർജന്റീനയുടെ
ഗോൾ പോസ്റ്റിലേക്കും .
വിരലുകടിച്ച്
ഞാനത് നോക്കി നിന്നു പോയി
സത്യമായും
നോക്കി നിന്നു പോയി
(അർജന്റീന - ക്രൊയേഷ്യ മത്സരം കാണുമ്പോൾ, 2018  )
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
നിപ്പ 
.................
തുറക്കുകയാണിന്നേ,തോ
ഭീതിയാലടച്ച കണ്ണുകൾ
അറിവിൻ വെളിച്ചമേ
പത്തുമണിപ്പൂവായ് 
വിടർന്നാലും
സ്കൂളിൻ മുറ്റത്തു നിൽക്കണേ
ഇടയ്ക്കൊന്നു നോക്കി
 ചിരിക്കണേ!
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
ആരാണ് ഏറ്റവും വലിയ കവി ?
മകൾ ചോദിച്ചു
മകനങ്ങനെ ചോദിക്കില്ല
അവന് ചോദ്യങ്ങളില്ല
സ്വന്തക്കാരും കൂട്ടുകാരുമടങ്ങിയ
ഉത്തരങ്ങൾ മാത്രം.
അവനിലാണ് കേരളം
അതുകൊണ്ട് ലോകം കാണാൻ
മകളെ കൂട്ടി നടന്നു
വഴിക്കു വെച്ച്
ഒരുറുമ്പിന്റെ വരി വായിച്ചു
ചിതലുകളുടെ കുത്തനെയുള്ള
എഴുത്തു കണ്ടു
കണ്ടൽക്കാടുകളുടെ
ഖണ്ഡികകൾ കണ്ടു
മഞ്ഞിന്റെയും മഴയുടെയും
വലിയ പുസ്തകങ്ങൾ കണ്ടു
മരച്ചുവട്ടിൽ
വിലാപകാവ്യത്തിലെ വാക്കുകൾ
വീണു കിടക്കുന്നു
വസന്തത്തെ വായിച്ച്
മടക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന ചെടികൾ
വീണ്ടും തുറക്കുന്നതും കാത്ത്
ഞങ്ങൾ പാർക്കിലിരുന്നു.
ഇനിയും നടക്കാനുണ്ട്
ആയുസ്സിന്റെ വെളിച്ചം തീരുവോളം
ദൂരത്തിന്റെ കവിത വായിക്കാം
മരീചിക പോലെ
അതിന്റെ അർത്ഥം വിദൂരതയിൽ നിന്നും
വിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
അച്ഛാ ഞാൻ ചെറുതാവുന്നു
എനിക്ക് വീണ്ടും ചെറുതാവണം
മകൾ പറഞ്ഞു
ഒരു പൂമ്പാറ്റയുടെ ചിറകിലെ
ചിത്ര പുസ്തകം വായിച്ച്
ആസ്വദിക്കാവുന്നത്രയും ചെറുതാവണം
മകളേ നടക്കുക
ചെറുതാവുന്ന അത്രയും നടക്കുക
ലോകത്തിന്റെ ഗദ്യ താളത്തിൽ
വരികളിലൂടെ
വായനക്കാരിയായി
നടക്കുക
അവളുടെ ചോദ്യമിപ്പോൾ
ബാഷ്പീകരിച്ചു പോയ
നേർത്ത നനവാണ്
മഴവില്ല് അതിന്റെ ഉത്തരവും
മകനിപ്പോൾ
സ്വന്തം ഉത്തരങ്ങളുമായി
ലിംഗത്തിനു ചുറ്റും കറങ്ങുകയാവും
ചില വാക്കുകളുടേയും
പ്രയോഗങ്ങളുടേയും
കുതിരപ്പുറത്ത് .
മകളുടെ ചോദ്യത്തെ ഉപേക്ഷിച്ച്
ഞാനും മകളും വീണ്ടും നടന്നു.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പീലിക്കണ്ണുകൾ

പീലിക്കണ്ണുകൾ
.........................................
നീലപ്പീലികൾ വിടർത്തി
മഴയാടുമാകാശത്തിൽ
തുളുമ്പും പീലിക്കണ്ണുകൾ
മണ്ണിലതിൻ ചുവടുകൾ
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

എന്റെ നഗരം


എന്റെ  നഗരം 
...........................................
എന്റെ നഗരമിപ്പോൾ
ഒറ്റപ്പെട്ട ഒരാളെ പോലെ
കടപ്പുറത്ത് നിൽക്കുകയാണ്
ഹൃദയത്തിലെ
ആളൊഴിഞ്ഞ ഇടങ്ങൾ
അതിനെ വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്
കാറ്റാടിമരം പോലും
അതിനോടു മിണ്ടുന്നില്ല
ഒരു മഴ
അല്പനേരം നെഞ്ചിലൂടെ നടന്ന്
എവിടെയോ മറഞ്ഞു പോയി
എന്റെ നഗരത്തെ ചിലപ്പോൾ
വലിയ തിരകൾ ചുംബച്ചേക്കും,
ഇത്രയധികം ഒറ്റപ്പെടുമ്പോൾ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

എക്സ് ഫെമിനിസ്റ്റ്


എക്സ് ഫെമിനിസ്റ്റ് 
........................................
പ്രണയത്തിൽ 
ദേഷ്യം പിടിക്കുമ്പോൾ
നീയൊരു കാട്
വന്യതയുടെ ഇളക്കങ്ങൾ
പതുങ്ങുന്ന നിഗൂഢത
നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ
ഇപ്പോഴും
രാജാവ് സിംഹം തന്നെ
ഞാനൊരു പേടമാനും
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഇരുട്ടിൽ

ഇരുട്ടിൽ
..................
പുഴ കടക്കുന്ന കാറ്റ്
ഇരുട്ടിൽ തട്ടി വീണു;
മരിച്ചു.
ഇലകളിപ്പോൾ
നിശ്ചലമായതു
നോക്കി നിൽക്കുന്നു.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി


ഉറുമ്പ്
........

ജീവന്റെ തുള്ളിപോൽ
പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിലൊരുറുമ്പ്
കാറ്റിനോടേറ്റുമുട്ടുന്നു
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

മീൻ

മീൻ
........
കടലിൽ നീന്തുമ്പോൾ
പറക്കുന്നു ഞാൻ ,ഹാ!
കടൽ ആകാശം;മീനുകളിലകൾ
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പ്രണയ ദ്വീപ്

പ്രണയ ദ്വീപ്
........
നീ എന്നെ ചുറ്റുന്ന കടൽ
നിന്റെ തിരകൾ നോക്കിനിൽക്കെ
എന്നിലൊരു പൂ വിരിയുന്നു.

-മുനീർ അഗ്രഗാമി 

ഹൈക്കു കവിത

ഹൈക്കു കവിത 
............................
ഇലവീഴുമൊച്ചയിൽ
രാവതിന്റെ
നിശ്ശബ്ദതയഴിച്ചു വെക്കുന്നു

-മുനീർ അഗ്രഗാമി 

കറുപ്പ്

കറുപ്പ്

(കംപാല, ഉഗാണ്ട, 2016)
.......................................................
കറുപ്പ്
രാത്രിയല്ല
ഉടലിൽ പിറക്കുന്ന
പകൽ തന്നെ.
ദൈവത്തിന്റേയും
മനുഷ്യന്റേയും നിറം
ചിലർ
പിശാചു തന്നെ ;
അവരുടെ
നോട്ടം കാണുമ്പോൾ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
ചേമ്പർ
-----------
(ഓസ് വിച്ച് , ജർമ്മനി ,1943)
നടന്നു തീർന്നതല്ല ആരും
എല്ലാവരും ഇവിടെയെത്തപ്പെട്ടു.
സ്വന്തമായിരുന്നവ
എവിടെ എന്നത്
വെറും ചോദ്യം മാത്രം.
ഒരു പുഞ്ചിരിയും ഇവിടെയെത്തിയില്ല
ഭരണാധികാരിക്ക്
വേണ്ടത്ര വെളിച്ചമുണ്ടായിരുന്നു
പക്ഷേ
അദ്ദേഹം അത് ഞങ്ങളെ കാണിച്ചില്ല
റോസാപ്പൂക്കൾ പോലും
രക്തത്തെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു
ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് രാജ്യം
വായു കയറാത്ത ഒരു ചേമ്പറാണ്.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ

കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ
...............................
അദ്ദേഹം ആരെയും
തേടി വരില്ല
പക്ഷേ അവർ വരും
അദ്ദേഹത്തിന്റെ കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ.
ഒരു തെളിവു പോലുമവശേഷിപ്പിക്കാതെ
നമ്മുടെ രാത്രിയെ അവർ കൊണ്ടു പോകും 
൧൯൪൨ ൽ  ഓസ്‌വിച്ചിൽ വെച്ച് 
ആറു വയസ്സുകാരി ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

സഖ്യ

മെറ്റലും മണലും
സമ്മേളിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു
അവയ്ക്ക് വ്യക്തിത്വമുണ്ടായിരുന്നു
സിമൻറും ജലവുമായി
അവ സഖ്യമുണ്ടാക്കുന്നതു
ഞാൻ കണ്ടു
ഇനിയവയ്ക്ക് വേർതിരിഞ്ഞു നിൽക്കുക
സാദ്ധ്യമല്ല
നല്ല ഉറപ്പുള്ള സഖ്യമാണെന്ന്
എനിക്കറിയാം
ചില ഉറപ്പുകൾ
എത്ര സ്വത്വങ്ങളെയാണ്
ഇല്ലാതാക്കുന്നത്
ക്വോറിയിൽ നിന്ന്
മുമ്പെങ്ങോ വേർപിരിഞ്ഞ ഒരു പാറക്കഷണം
അതിന്റെ ഉറ്റവരെ തിരഞ്ഞു വന്നാൽ
എന്നോടു ചോദിച്ചാൽ
ഞാനെന്തു പറയും !
ഒരു പാറയും
തിരഞ്ഞു വരില്ലെന്നെനിക്കറിയാം
മാർക് സോ നെഹ്റുവോ
പ്രവാചകരോ
തിരിച്ചു വരാത്ത പോലെ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
അമ്മവീട്
.................
നാലുവരിപ്പാത മുറിച്ചുകടന്ന്
അമ്മവീട്ടിലേക്ക്
നിനക്കൊപ്പം നടന്നു
ഓരോ ചുവടിലും
താരാട്ടിന്റെ ഓരോ പദങ്ങൾ
പിടഞ്ഞുണർന്ന്
മോനേ മോനേയെന്നു
വിളിക്കുന്ന പോലെ
ഒരു കാറ്റ് ഒപ്പം വന്നു
ഞാറുകളുടെ വിരിപ്പിൽ
ഇളം വെയിലിനെ,
തൊണ്ണു കാട്ടിച്ചിരിക്കുന്ന
കുഞ്ഞിനെയെന്നപോലെ
തിരിച്ചു കിടത്തുന്നു
നാലുമണി
സമയത്തിന്റെ വിരലുകൾ
പുറത്തു തലോടുമ്പോൾ,
ഇലഞ്ഞിപ്പൂമണം നടന്നുപോകുന്ന
വരമ്പിന്റെ
ഒരറ്റത്ത് അമ്മ,
തിമിരം ബാധിച്ച നോട്ടത്തിന്റെ
വരാന്തയിൽ
ഏതോ ഓർമ്മ ചാരിയിരിക്കുന്ന പോലെ
നടക്കല്ലുകൾ കയറിച്ചെല്ലുമ്പോൾ
കയറ്റം നിന്നെ പിടിച്ചു വെച്ചു
നിന്റെ കാലിടറി
മുമ്പൊന്നുമില്ലാത്ത വിധം
എന്റെ വിരലുകൾ
നിനക്ക് താങ്ങായി
നീയൊരു മുല്ലവള്ളിയായി
മുറ്റവരമ്പിൽ
എന്നെ ചുറ്റി നിന്നു.
വീടിന്റെ ശ്വാസമായി
അമ്മ പുറത്തേക്കു വന്നു
അകത്തേക്കുപോയി
പുറത്തേക്കു വന്നു
വീടിന് നെഞ്ചിടിപ്പേറി
ഞാവൽ മരത്തിൽ നിന്നും
കുഞ്ഞു ഞാവലുകൾ
കണ്ണുതുറന്നു നോക്കുന്നു
മുരിങ്ങയുടെ തളിരിലകൾ
നിഴലുകളിലിരുന്ന്
കൊത്തംകല്ല് കളിക്കുന്നു
ഇടിയും മിന്നലുമുണ്ടായി
പെട്ടെന്നൊരു വേനൽമഴ
മുറ്റത്തു നിന്നു കരഞ്ഞു
നീയും ഞാനും നനഞ്ഞു
വീടു നനഞ്ഞു
സമയം നനഞ്ഞു
നനവിലൂടെ രാത്രി മെല്ലെ
വീട്ടിൽക്കയറി വാതിലടച്ചു.
നക്ഷത്രങ്ങൾ ഉദിക്കും മുമ്പ്
ഇരുട്ട് നമ്മെ തോർത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഉയിർപ്പ്.


ഉയിർപ്പ്
...............
എവിടെ നിന്നൊക്കെയാണ്
ഞാനുയിർത്തെഴുന്നേറ്റതെന്ന്
നിനക്കറിയില്ല
മറ്റാർക്കുമറിയാത്ത
നിഗൂഢമായ
ആ മുറിവുകളിൽ നിന്നും
ഇപ്പോഴും അദൃശ്യമായി
രക്തമൊഴുകുന്നുണ്ട്
എന്നിട്ടും
നിന്നിലേക്കുള്ള വഴിയെ
കരിശു ചുമന്ന്
ഞാൻ വന്നു
നിന്റെ കയ്യിലുള്ള
എല്ലാ ആണികളെ കുറിച്ചും
നല്ല ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നു
പക്ഷേ
നിന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ
മറ്റാരുമുണ്ടായിരുന്നില്ലല്ലോ
നിന്റെ വയലുകളിൽ
ഓർമ്മയുടെ വിത്തിടാൻ
ആരുമിറങ്ങിയിരുന്നില്ലല്ലോ
ഒരിക്കൽ
നാലാമത്തെ ആണി കൊണ്ട്
നീയെന്നെ ചുംബിക്കും
എന്നെനിക്കറിയാം
അപ്പോഴും
നിന്നെ സ്നേഹിക്കുവാൻ
ഞാനുയിർക്കും
നിനക്ക് ആണികൾ
മതിയാവാത്ത ഒരു കാലം വരും
അന്ന്
വാക്കുകളും വിരലുകളും
ചുണ്ടുകളും
എന്നിൽ തറയ്ക്കും
അന്നേരം മുറിവുകളിലൂടെ
നീ മാത്രമൊഴുകും
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പ്രണയപ്പ്രപഞ്ചം

പ്രണയപ്പ്രപഞ്ചം
..............................
ശൂന്യതയിൽ നിന്നും
പ്രപഞ്ചമുണ്ടായപോലെ
പ്രണയവുമുണ്ടായി
ഏതു സാഹചര്യമാണ്
ആ വലിയ പൊട്ടിത്തെറിയിലേക്ക്
നയിച്ചതെന്നറിയാത്ത പോലെ
ഉത്ഭവരഹസ്യമറിയാതെ
ഞാനും നീയും
രണ്ടു നക്ഷത്രങ്ങളെ പോലെ
വെളിച്ചം കൊണ്ടു കളിക്കുന്നു
നാം രണ്ടു ഭൂമികളെ പോലെ
ഇരുട്ടു കൊണ്ടും കളിക്കുന്നു
രണ്ട് ആകാശങ്ങളെ പോലെ
സംഭവിക്കുന്നതെല്ലാം കൊണ്ടും
കളിക്കുന്നു.
കളിക്കുമ്പോൾ കളി
നോക്കി നിൽക്കുന്നു
ചിലപ്പോൾ ഒരു ദിവസം തന്നെ എന്നിലൂടെ
ആറു ഋതുക്കളും കടന്നു പോകുന്നു
ചിലപ്പോൾ ഒരു വർഷം നിന്നിൽ
ഒരു ഋതു തീരാതെ തീരുന്നു
ചിലപ്പോൾ ഋതുക്കൾ
വരാൻ മടിക്കുന്ന ഒരു ഗോളമാകുന്നുഞാൻ
നീ അടുത്തെത്തുമ്പോൾ
ഏറ്റവും ലളിതമായ ഗണിതമുള്ള
ഒരു ചലനമാകും ഞാൻ
ചന്ദ്രനെ പോലെ
നിലാവിൽ നിന്നെ
ആമ്പൽ പൂവാക്കിക്കൊണ്ട്.
നീ അകലുമ്പോൾ
ഇനിയും കണ്ടെത്താത്ത
ഒരു ഗ്രഹമാണ് ഞാൻ
അതിൽ ജീവനുണ്ടോ എന്ന്
അന്വേഷിച്ചാലും ഉത്തരം കിട്ടില്ല
തൊട്ടടുത്തിരിക്കുമ്പോൾ തന്നെ
തമ്മിലറിയുന്ന മഹാകാലത്തിൽ
അകന്നകന്നു പോകുന്നു
അകന്നിരിക്കുമ്പോൾ
അളക്കാനാവാത്ത
അകലത്തിന്റെ അടുപ്പമായ്
കോസ്മിക് വെബ്ബിന്റെ ചരടുകൾ
നമ്മെ കെട്ടിയിടുന്നു
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

മാപ്പ്

മാപ്പ് 
.....................
മാപ്പ്  മറ്റൊരു ലോകമാണ്
ഒരതിരിലും ഒതുങ്ങാത്ത ഒരിടം
അതൊരാൾ
മറ്റൊൾക്കു കൊടുക്കുമ്പോൾ
മഴ പെയ്യുന്നു
മരുമരങ്ങൾ കിളിർക്കുന്നു
അതിൽ താമസിക്കുക
അത്ര എളുപ്പമല്ല;
പരലോകത്തെന്ന പോലെ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഈസ്റ്റർ

ഈസ്റ്റർ
..........................................................................
ഒരീസ്റ്ററിന്
വളരെ ദിവസം മുമ്പ്
അശരണരുടേയും
നിരാലംബരുടേയും
ഇടയിൽ പ്രവർത്തിക്കവേ
ദേഹമാസകലം വെട്ടുകളേറ്റ്
നീ തെരുവിൽ കിടന്നു പിടഞ്ഞു
മറ്റൊരീസ്റ്റർ കഴിഞ്ഞ്
പകലുകൾ ചേർത്തുവെച്ച്
വെളിച്ചമെന്നെഴുതവേ
നീ വെടിയുണ്ടയേറ്റു വീണു
വേറൊരീസ്റ്ററിനെ കാത്തു നിൽക്കവേ
ബോംബാഗ്നിയിൽ
നിന്നെ കാണാതായി
നീയെവിടെ
നീയെവിടെയെന്ന് ,
ഈ ഈസ്റ്ററിന്
നിന്നെ കുറിച്ച് പലരും ചോദിച്ചു
പലവട്ടം പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുകയും
കൊല്ലപ്പെടുകയും ചെയ്ത
നിന്നെ കുറിച്ചു പറയുക മാത്രം ചെയ്തു.
മറ്റു പേരുകളിലും
മറ്റു ഭാഷകളിലും
മറ്റു ദേശങ്ങളിലും
കൊല്ലപ്പെട്ട നിന്നെ ഓർത്ത്
ഞാൻ ദു:ഖിക്കുന്നു
പീഡാനുഭവങ്ങളുടെ
നൂറ്റാണ്ടുകളുടെ മുറിവിൽ
നിന്റെ ചോരച്ചാലുകൾ
നദികളായി
ഇവിടെ രൂപം മാറിയ കുരിശിൽ
നിന്നെ വീണ്ടും തറയ്ക്കുന്നു
അവസാനമില്ലാത്ത ആണികളിൽ
ഇപ്പോൾ ബൈബിളിൽ
ഞാനിങ്ങനെ വായിക്കുന്നു:
ഭൂമിയിൽ സമാധാനം സ്ഥാപിക്കുന്നവരാരോ
അവർ ദൈവപുത്രരെന്നു വിളിക്കപ്പെടും
അഭയാർത്ഥികളുടെ കരച്ചിലിനിടയിലെ
എന്റെ വായന
ആരും കേട്ടില്ല.
പെട്ടെന്ന്, മിസൈൽ പതിച്ചു തകർന്ന
കെട്ടിടത്തിനടിയിൽ നിന്ന്
എന്റെ പ്രാർത്ഥന പുകഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
നിന്റെ കരച്ചിലിപ്പോൾ
ഉച്ചത്തിലായി
മറ്റൊരു കാലത്തും ഇല്ലാത്ത വിധം
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

കിണർ

കിണർ
.............
ജലമഴിച്ചു വെച്ച്
കിണർ വെയിലിൽ
കുളിക്കയായ്
സ്കൂളടച്ചു
മുറ്റത്തു നീ
തീക്കനലായ് കളിക്കയായ്
കുഞ്ഞേ നീയെറിഞ്ഞ
പന്തേറ്റതിനു
വേദനിച്ചിട്ടുണ്ടാവും
ഉടയാടയുമായ്
മഴവരുന്നേരം
കിണർ നിനക്കാ പന്തുതരും
കല്ലെറിയല്ലേ
ഏറു താങ്ങുവാനതിനു വയ്യ ;
കല്ലെടുക്കുവാനും
തുമ്പിയെക്കാൾ
ലോലമാണതിൻ വിരലുകൾ
തുമ്പിയിലും തുമ്പയിലും
ചൈതന്യമായവ
കുഞ്ഞുമനം പോലെ
ചെറുവൃത്തത്തിൽ
തിരയിളക്കുന്ന
ചലനങ്ങൾ
വലിച്ചു കീറല്ലേ
കരിച്ചു കളയല്ലേ
ജലവസ്ത്രം
നമുക്കുള്ളിലുടുക്കാൻ
ഇതല്ലാതില്ല മറ്റൊന്നുമേ !
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

വളവ്

വളവ്
..........
വളവിൽ തിരിവുണ്ട്.
ഒന്നിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ
വഴികാട്ടിയായി
വാ പൊളിച്ചു നിന്നു
ആ പലക
ആരാവും ആദ്യം തിരിയുക
എന്ന സമസ്യപൂരിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ
തൊട്ടുമുമ്പത്തെ നിമിഷം
പകലസ്തമിച്ചു.
എങ്ങോട്ടാവും
ആദ്യം തിരിയുക എന്നുറ്റുനോക്കി
ഇരുട്ട് മുന്നിൽ നിന്നു
വളവുകളും തിരിവുകളും
കയറിയുമിറങ്ങിയും
ഇത്രയും വന്നു
വന്നതത്രയും അളന്നു നിന്നു
തടസ്സങ്ങൾ ഒന്നുമില്ലാഞ്ഞിട്ടും
പക്ഷികൾ നേരെ പോകുന്നില്ല
മീനുകൾ നേരെ പോകുന്നില്ല
നേർവഴി നേരെയല്ലെന്നു
മനസ്സിലായി
ഒന്നിച്ചു നടന്നു കൈ പിടിച്ചു
വളവും തിരിവും അറിഞ്ഞില്ല
നക്ഷത്രങ്ങൾ
തുറിച്ചു നോക്കിയതിൽ പിന്നെ
ആ പലക
വായ തുറന്നില്ല
പെട്ടെന്ന്
ഒരാളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ
മറ്റൊരാൾ പ്രകാശിച്ചു.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

തൃപ്തി

തൃപ്തി
....................
വറ്റിയ തുള്ളി
അവസാന ശ്വാസം വരെ
താലോലിച്ച
തിളക്കം തിരഞ്ഞ്
നിന്റെ വെളിച്ചം
വീണ്ടും വരുന്നു
ഈ വേനലിലിരുന്ന്
ഞാൻ നിന്നോടെന്തു പറയാൻ,
തുളുമ്പിയ
ഓരോർമ്മയുടെ
തെളിച്ചം കൊണ്ട്
തൃപ്തിപ്പെടൂ
എന്നല്ലാതെ !
- മുനീർ അഗ്രഗാ

പ്രഭാഷണം

പ്രഭാഷണം
....................
വെളിച്ചമിപ്പോൾ
അയാളോട് സംസാരിക്കുന്നില്ല
അയാൾ അന്ധനായിരിക്കുന്നു
ഒരാനയെ കൊണ്ടു വരൂ...
അയാൾ പറഞ്ഞു,
ഞാനൊന്നു കാണട്ടെ
അവർ കൊണ്ടുവന്നു
ജാതിയെ ആനയുടെ രൂപത്തിലാക്കി
കൊണ്ടുവന്നു
ആനയുടെ രൂപത്തിലാക്കി
ഒരു മതത്തെ
കൊണ്ടുവന്നു
ആനയുടെ രൂപത്തിൽ
പലതും കൊണ്ടുവന്നു
അയാൾക്കു മുന്നിലിപ്പോൾ
നിറയെ കൊമ്പനാനകൾ
അയാളതിൽ
ഒരാനയെ തൊട്ടു
ഞാനിതിനെ കുറിച്ചു സംസാരിക്കട്ടെ?
അയാൾ ചോദിച്ചു
സംസാരിക്കൂ
ആളുകൾ അയാൾക്ക് മുന്നിലിരുന്നു
അയാൾ സംസാരിച്ചു
വിരലിൽ പറ്റിയ കാഴ്ച
എത്ര പറഞ്ഞിട്ടും തീർന്നില്ല
അയാൾക്കു ചുറ്റും
കേൾവിക്കാരുടെ
ഒരു വല്മീകമുയർന്നു
ഇപ്പോൾ
അയാളുടെ വാക്കുകൾക്കപ്പുറത്ത്
മറ്റൊരാനയില്ല
വെളിച്ചമിപ്പോൾ
ആരോടും മിണ്ടാത്ത പോലെ .
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

അളവുപാത്രം

അളവുപാത്രം 
............................

ഞാൻ സംസാരിക്കുമ്പോൾ
എഴുതുമ്പോൾ
അക്ഷരങ്ങളും
ഉച്ചാരണങ്ങളും
ഒരാൾ പെറുക്കിയെടുത്ത്
അയാളുടെ അളവു പാത്രത്തിലിട്ട്
കുലുക്കി
തെറ്റി
തെറ്റീ എന്നു കരഞ്ഞ്
ആളെ കൂട്ടി .
അയാൾക്കൊപ്പം
മലവെള്ളം പോലെ
ആളുകളിളകി
അയാളുടെ കുപ്പായം
എനിക്കു ചേരില്ല
അയാളുടെ ചെരിപ്പ്
എനിക്ക് പാകമല്ല
അയാൾ എനിക്ക് തുല്യനല്ല
അയാളുടെ ഭാഷ
എന്റെ ഭാഷയല്ല
എന്റെയും അയാളുടേയും
ഭാഷയ്ക്ക്
ഇപ്പോൾ ഒരേ ലിപി
ഒരേ ഉച്ചാരണമല്ല
ഒരേ അർത്ഥമല്ല
ഒരേ താളമല്ല
അയാൾ പറവയെന്ന്
മറ്റൊരാൾ പക്ഷിയെന്ന്
ഞങ്ങളുടെ കിളിയെ
വിളിച്ച്
അവമാനിച്ചു കളഞ്ഞു.
പുരുഷോ
അവമാനിച്ചു കളഞ്ഞു!
ഞങ്ങളതിനെ വീട്ടിൽ വിളിക്കുന്ന
കൂരിയാത്തയെന്ന പേരു പോലും
അയാൾക്കറിയില്ല
അതിന് ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല
പറയുകയുമില്ല
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
വിത
.................
ഒരു നഗരം
മറ്റൊരു നഗരത്തെ
തിന്നുന്നത്
 നോക്കി നിന്നു

എന്റെ ഗ്രാമത്തെ
അത് തൊട്ടു കൂട്ടി
ചവച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ
ഒരോർമ്മയിൽ
ഒരു നെന്മണി.

ഈ ഫ്ലാറ്റിലിരുന്ന്
ഞാനിതെന്തു ചെയ്യും?
മനസ്സിൽ വിതയ്ക്കുകയല്ലാതെ 

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പ്രണയത്തോടുള്ള ആത്മഭാഷണങ്ങൾ - 1

പ്രണയത്തോടുള്ള ആത്മഭാഷണങ്ങൾ - 1
ശൂന്യതയിലൂടെ
പറന്നു പോകുന്നു ഒരു വെള്ള പ്രാവ്;
നിശ്ശബ്ദതയിൽ
വന്നിരിക്കുന്നു ഒരു കുയിൽ;
നിശ്ചലതയിൽ
ചിറകുടയുന്നു ഒരു മൈന
നീ തെട്ടടുത്തിരുന്നതാണ്
മറ്റൊന്നുമല്ല.
വസന്തമെന്ന്
ഒച്ചകൾ
കളിയൊച്ചകൾ

ഞാനിപ്പോൾ ഒരു പച്ചമരം
മുറിച്ച എല്ലാ മരങ്ങളും
എന്റെ ശിഖരങ്ങൾ
കിളികളേ
കൂടു വെയ്ക്കുക
ചേക്കേറുക
എന്നിലിരുന്ന്
ഒരാൾ നിങ്ങളെ
കേൾക്കുന്നുണ്ട് .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ചാറും സമയത്തുള്ളികളായ്

ചാറും സമയത്തുള്ളികളായ്വെ
............................................................

യിലേറ്റു
പനിച്ചു കിടക്കുന്ന
പാടത്തിന്റെ നെറ്റിയിൽ
തൊട്ടു നോക്കുന്നു
വേനൽമഴവിരലുകൾ
നീയരികിലിരുന്നെന്റെ
നെറ്റിയിൽ
സ്നേഹസ്പർശമായ്
വേനൽകുളിരായെന്റെ
ചാറും സമയത്തുള്ളികളായ്
പെയ്യുമ്പോലെ.
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 60 ആനന്തം

പുതു കവിത - 60
ആനന്തം
................
എന്റെ ആനന്തമേ
എന്റെ ആനന്ദമേ
എന്നു തീരാതെ വിളിച്ചു
ഞാൻ വസന്തവും
അവൾ മരവുമായി
മരക്കൊമ്പിൽ നെരൂദ,
ഒരു കുയിൽ.
ആനന്തം മാറിയതേയില്ല
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

വത്തക്ക

പുതു കവിത - 59
വത്തക്ക
................
ഉളളിൽ തീയുണ്ടെന്ന
തോന്നലാണ് വത്തക്ക.
ഉപയോഗിച്ച്
എത്ര എളുപ്പം
വലിച്ചെറിയുന്നു
അതിന്റെ ആകൃതി!
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

മൂന്നു ദിവസം

മൂന്നു ദിവസം
...............................
റൂമി ചോദിച്ചു:
മൂന്നു ദിവസം എവിടെയായിരുന്നു?
:എന്റെ ഹൃദയം മറ്റൊരാൾ
വായിക്കുകയായിരിന്നു
വായിച്ചു തീരുവോളം
അയാൾക്കൊപ്പമിരുന്നു.
ഒന്നാം ദിവസം നിലമ്പൂരിലിരുന്ന്
അയാൾ വായിച്ചു
രണ്ടാം ദിവസം
ഐ സി യു വിലെ
തണുപ്പിലിരുന്ന്
മൂന്നാം ദിവസം
വാർഡിലെ സങ്കടങ്ങളിലിരുന്ന്
അക്ഷരത്തെറ്റില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ്
അയാൾ മടങ്ങി
അന്നേരം സ്വന്തം കവിതയാൽ
റൂമി എന്റെഹൃദയം കഴുകി
നിനക്കു തന്നു.
നീ അതിൽ ചുംബിച്ചു
വിശുദ്ധ പുസ്തകത്തെ
ചുംബിക്കുമ്പോലെ .
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

വൈലോപ്പിള്ളി

പുതുകവിത - 58
വൈലോപ്പിള്ളി
.........................
മാവുകളിലെല്ലാം
വൈലോപ്പിള്ളി.
തണലിൽ
വാക്ക് രുചിച്ച്
ഞാനിരിക്കുന്നു.
മീനച്ചൂടിൽ തണൽ ഒരു കവിത
വൃത്തത്തിൽ .
-മുനീർ അഗ്രഗ്രാമി

പുതു കവിത - 57 പശ്ചാത്തലം

പുതു കവിത - 57
പശ്ചാത്തലം
.......................
ഗ്രാമങ്ങളെ കടിച്ചു തിന്നുന്നത്
നോക്കി നിന്നു
ഒരു സെൽഫിയെടുത്തു
പശ്ചാത്തലത്തിൽ
നഗരം ചവച്ചു തുപ്പിയ കുന്നിന്റെ എല്ല്.
വായിൽ നിന്നും
തെറിച്ചുവീണ
രണ്ടു കഷണം വയലുകൾ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി