ഒറ്റയല്ലാതാവുന്നതിന്റെ കാരണങ്ങൾ

ഒറ്റയല്ലാതാവുന്നതിന്റെ കാരണങ്ങൾ
................................................................
ഹോസ്റ്റൽ മുറിയിൽ
 ഒറ്റയ്ക്കാണെന്നു നീയും
അല്ലെന്നു ഞാനും തർക്കിച്ചു
ഒറ്റപ്പെടാത്തതിന്റെ രഹസ്യം
എനിക്കറിയാം

ഞാൻ നിന്റെ ഉറക്കത്തിന്റെ തീരത്ത്
നിന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്നതു
കൊണ്ടൊന്നുമല്ല
നീ,നിനക്കൊപ്പമിരുന്ന്
മറ്റാരും കേൾക്കാതെ
എന്നെ കുറിച്ച്
പറയുന്നതു കൊണ്ടുമല്ല,

ഒറ്റയാവാതിരിക്കുന്നത്

നിന്റെ ഹോസ്റ്റൽ മുറിയിൽ
നീ കിടക്കുന്നിടത്ത്
നിന്റെ അതേ പ്രായത്തിൽ
എത്ര പേർ കടന്നിട്ടുണ്ടാകും!
അവരുടെ ചിരികൾ
അവരുടെ കണ്ണീർ
അവരുടെ സ്വപ്നത്തിന്റെ നേർത്ത തരികൾ
എല്ലാം നിന്നിൽ പാറി വീഴുന്നുണ്ടാവണം

എഴുന്നേൽക്കാൻ വിചാരിച്ചിട്ടും
അവ നിന്നെ
കിടക്കയിൽ പിടിച്ചു കിടത്തുന്നുണ്ടാവണം
ഉറങ്ങാൻ വിചാരിച്ചിട്ടും
ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കാതെ
അവ നിന്നോടെന്തോ പറയുന്നുണ്ടാവണം

ഒരിക്കൽ താമസിച്ചവരെ
വാർഡൻ ഇറക്കിവിട്ടാലും
അവരുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ
ഇറങ്ങിപ്പോകുമോ ?
വെക്കേറ്റ് ചെയ്ത് പോയാലും
പോകാനാവാതെ
അവരുടെ സ്വപ്നങ്ങൾ
അവിടെ ഒളിച്ചിരിക്കില്ലേ ?

അവരെവിടെ പോയാലും
അവരുടെ മനസ്സിൽ നിന്നൊരു കിളി
നിത്യവും ഈ മുറിയിൽ വന്നിരിക്കില്ലേ?

നീ വന്നപ്പോൾ
അവ നിന്നിൽ താമസിക്കാൻ
തുടങ്ങിയിരിക്കും
നമുക്കൊരേ പ്രായമെന്നവ
നിന്റെ ചെവിയിൽ
മൂളുന്നുണ്ടാവും

ദൂരത്തിന്റെ ഞരമ്പുകളിലൂടെ
ഞാൻ നിന്റെ രക്തത്തിൽ
പടരുന്ന പോലെ
അവർ നിന്റെ ജീവനിൽ
ലയിച്ചിരിക്കാം

ഒറ്റയല്ല നീ
ഞാനും
ഞാവൽമരവുമൊറ്റയല്ല

കിളികളുടെ ഓർമ്മയിൽ
മരം ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്നിട്ടും
ഒറ്റയല്ലാത്ത പോലെ
നീ ഒറ്റയാവില്ല
മുമ്പേ പോയവരുടെ
മൗനവും മധുരവും
നിന്നിലൂറുന്ന ഋതുവിൽ
നീ ഒറ്റയല്ല

ഞാനൊറ്റയാകുമ്പോൾ
ഒറ്റയല്ലെന്നു പറയാൻ
നീ എന്റെ ഇരുട്ടിന്റെ കറുപ്പിൽ
മൊണാലിസയായി ഉദിക്കുന്നു
പകലിന്റെ വെൺമയിൽ
ഒഫീലിയയായി
എന്റെ ജലത്തണുപ്പിൽ
ശയിക്കുന്നു.

കൗമാരത്തിൽ കേട്ട
ഒരു പാട്ടിന്റെ വരികളായ്
എന്റെ വേനലിൽ കുളിരുന്നു

ഇപ്പോൾ നിന്നെ വിളിക്കാൻ വന്ന
വെളിച്ചം ഞാനാണ്
സൂര്യനതു നിന്നോട് പറഞ്ഞില്ല
എന്നേയുള്ളൂ

എല്ലാ ഹോസ്റ്റൽ മുറികളും
ഇരുട്ടാണ്
നീ ഉണർന്നിരിക്കുമ്പോളൊഴികെ .

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 37 മീൻ

പുതു കവിത - 37
മീൻ
..........
മീൻ മുറിക്കുമ്പോൾ അവൾ
കപ്പിത്താനായി 

കടൽ മുറിച്ചു കടക്കുന്നു
അടുക്കള തീരമില്ലാകടൽ
പ്രക്ഷുബ്ധമായ രാത്രി .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത-36 ഉപ്പ് .

പുതു കവിത-36
ഉപ്പ്
........
ഉപ്പിടുമ്പോൾ
എല്ലാ ജലവും കടലാകുന്നു
രുചിയുടെ മഹാസാഗരം.

ഞാനതിൽ നീന്തുമൊരു
കിളിമീൻ .

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

കൊല്ലപ്പെട്ട....

കൊല്ലപ്പെട്ട....

.........................................

കുട്ടി എന്തെഴുതിയാലും

മാർക്ക് കൊടുക്കാനാണ്
ഉത്തരവ് .

അതു കൊണ്ട്
ചോദ്യങ്ങളേയുള്ളൂ,

ആരാണ് അമ്മ ?
എന്താണ് മാതൃത്വം ?
ഉത്തരമില്ല
ഉത്തരങ്ങളേയുള്ളൂ

കുട്ടി മിടുക്കനാണ്;
മാർക്കുണ്ട്.
പക്ഷേ,
കുട്ടിയെഴുതിയത്
ആരെങ്കിലും വായിച്ചുവോ?

ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന കുട്ടികൾ
എഴുതിയതെങ്കിലുമൊന്ന്
നന്നായി വായിക്കണേ!
അമ്മയാൽ
കൊല്ലപ്പെട്ട കുട്ടികൾ
എന്തെഴുതുമെന്ന് നമുക്കറിയില്ലല്ലോ.

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 35 സൈനികന്റെ പ്രണയിനി

പുതു കവിത - 35

സൈനികന്റെ പ്രണയിനി
.........................................
അതിർത്തിയിലുള്ള
ഹൃദയത്തിന്
കാവലിരിക്കുവാൻ
അവൾക്കേ അറിയൂ .

അവൾക്കേ കഴിയൂ,
എല്ലാ നുഴഞ്ഞുകയറ്റങ്ങളെയും
പ്രതിരോധിക്കുവാനും.

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

കുറുക്കൻ
..................
ഒളിവിൽ കഴിയാൻ ഒരിടമില്ല
ഒരു പ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെയും
പിൻബലമില്ല
രാത്രിയുടെ മറവിൽ
നടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു
സി സി ടി വി യിൽ പതിഞ്ഞു
ഇരുട്ടിന് ഇരുട്ടില്ലെന്നറിഞ്ഞ്
തിരിച്ചു നടന്നു.

തോട്ടുവക്കത്തെ കൈതക്കാട്
മുഴുവനും മുറിച്ചു
തോടിനിരുവശവും കല്ലുപാകി
പാമ്പോ കുളക്കോഴിയോ
ഞാനോ പിന്നെ
കൈത കാണാൻ വന്നില്ല.

വയൽ വരമ്പിലൂടെ നടന്നു
ഒന്നും കിട്ടിയില്ല
വെറുതെ ഒന്നു കൂവി
കൂട്ടുകാരാരും തിരിച്ചു കൂവിയില്ല
ഒറ്റയാണെന്നു ബോദ്ധ്യമായി
പണ്ടു ഞങ്ങൾ 

ഒരുമിച്ചു കൂവിയതിന്റെ പച്ചപ്പ് 

ഈ വയലിലെവിടെയോ
മറഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്

കൃഷിയിറക്കിയാൽ
അവ തിരിച്ചു വന്നേക്കും
ഞണ്ടും മണ്ണട്ടകളും വരാലും
ചിലപ്പോൾ ആ ഒച്ചകളിലിരിക്കാൻ 

മത്സരിച്ചേക്കാം 

ഒളിവ്
ഒരു സർഗ്ഗാത്മകതയാണ് .
ഒരിത്തിരി കാടു തരൂ
ചിലപ്പോൾ അത്
പുഷ്പിച്ചേക്കും

മരുന്നടിച്ചു തകർത്ത കാടുകളിൽ
തീയിട്ടു കരിച്ച കാടുകളിൽ
വെട്ടിവിറകാക്കിയ കാടുകളിൽ
 കരിഞ്ഞ ഒരു പാതയുണ്ട് 

മാറ്റങ്ങളില്ലാതെ
ഇപ്പോഴതിലെ പോകല്ലേ

ഇടതൂർന്ന മരക്കാട്ടിലൂടെ
ഒരു മരം കടന്ന്
മറ്റൊരു മരം തൊടാതെ
നടക്കുന്നതിന്റെ ലഹരി
നിങ്ങൾക്കറിയില്ല .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പ്രസംഗം

പ്രസംഗം 

........................

കുറെ ഇലകൾ
പറന്നു വന്നു
തണലില്ലാത്ത
മൈതാനത്തിൽ

സമാധാനത്തിന്റെ
നിറമുള്ള ഇലകൾ
ഒരോന്നോരോന്നായി
പറന്ന് തണലു പോലെ
ഇത്തിരി നിഴലുമായി
തെളിഞ്ഞു പറന്നു

പൊള്ളലേറ്റവർ
ചുട്ടുപഴുത്തവർ
ചൂടാറാത്തവർ
ആരൊക്കെയോ
ചില തണലുകളിൽ
നിന്നു, നിസ്സംഗരായി.

ഇലകൾ പൊഴിയുന്നു
ബോധി വൃക്ഷത്തിന്റേതാണത്

വേദിയിൽ ഒരാൾ
ബുദ്ധനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞ്
ബോധി മരമായ്
വീണ്ടും വളരുന്നു

ധ്യാനനിരതനല്ലെങ്കിലും
അയാളുടെ വാക്കുകളിൽ
ബുദ്ധൻ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു

ബോധി വൃക്ഷം മൈതാനത്തോളം വളരുന്നു 

ഇലകൾ പൊഴിയുന്നു

അതിന്റെ തണലിൽ

 അനേകം ബുദ്ധന്മാർ !

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 34

ഭാര്യ
........
ഭാരത്തിന്റെ എല്ലാ അർത്ഥങ്ങളും
ചേർത്ത് പിടിച്ച്
അവൾ,

 ഭാര്യ എന്ന
വാക്കിനടിയിൽ കിട ന്ന്
ഒറ്റവരയായി മെല്ലെ എത്തി നോക്കി.

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

തോന്നൽ

തോന്നൽ

.................

ഞാനല്ല ഭരിക്കുന്നത്
നിങ്ങളുമല്ല ഭരിക്കുന്നത്
പിന്നെ ആരാണ് ?
മരിച്ചവന്റെ ഓർമ്മ
എഴുന്നൂറ് ദിവസങ്ങളോട് ചോദിച്ചു

ഒരൊറ്റ മനുഷ്യനൊപ്പം,
അത്രയും ദിവസങ്ങൾ 

 ദിവസങ്ങൾ
സമരത്തിൽ പങ്കെടുത്ത്
നീതിയ്ക്കു വേണ്ടി കരഞ്ഞു
കൊണ്ടിരിരുന്നു

ഒരൊറ്റ മനുഷ്യനൊപ്പം,
ആയിരക്കണക്കിന് നിമിഷങ്ങളിൽ
ഇപ്പോഴില്ലാത്ത അവന്റ
സഹോദരന്റെ ഓർമ്മകൾ
സമരപ്പന്തലിൽ കൂട്ടിരുന്ന്
അവന്റെ തളർച്ച മാറ്റിക്കൊണ്ടിരുന്നു

ആരെങ്കിലും ഭരിക്കുന്നുണ്ടോ ?
എന്താ കുഞ്ഞേ ?എന്ന്
അന്വേഷണവും കേൾക്കുന്നില്ല

ആരും നമ്മെ ഭരിക്കുന്നുണ്ടാവില്ല
എല്ലാമൊരു തോന്നലാവാം
കിനാവാകാം

ദിവസങ്ങൾ പിന്നെയും നീങ്ങി
ആരോ നമ്മെ ഭരിക്കുന്നു എന്നൊരു തോന്നൽ
കൃഷ്ണപ്പരുന്തിനെ പോലെ
ചുറ്റിപ്പറക്കാൻ തുടങ്ങി.

പരുന്ത് വെറുമൊരു പറവയല്ല

റാഞ്ചൽ അതിന്റെ ജന്മ സ്വഭാവം
ഇപ്പോൾ പിറന്ന ഒരു ദിവസം
അവനോടു പറഞ്ഞു .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ചർച്ച

ചർച്ച
...........
ഇന്ന്
ഇലകളെ കുറിച്ചായിരുന്നു,
ചർച്ച.
തളിര് ,
വീഴ്ച ,
ഇളക്കം ,
നിറം ,
പച്ച,
മഞ്ഞ ,
ചുവപ്പ്...

എന്നെത്തൊടുമ്പോൾ ഇലകൾ
മരത്തിന്റെ കൈകൾ
കേൾക്കുമ്പോൾ
മരത്തിന്റെ ചെവികൾ,
ചിലപ്പോൾ
കാറ്റിലവ പറവകൾ...

പൂക്കാത്ത മരത്തിൽ
ഇല തന്നെ
പൂവുകൾ

പറഞ്ഞു പറഞ്ഞ്
കാടുകയറി
കാട്ടുമരങ്ങളിൽ കുടുങ്ങി
ഇലയറിയാതെ
പേരറിയാതെ
ജ്ഞാനികൾ
കുടുങ്ങി.

തളിരിടുമ്പോഴേതു പച്ചയാണ്
ചിരിക്കുക ?
കായിടുമ്പോൾ
ഏതു പച്ചയാണ് തുടുക്കുക ?

വീണു കിടക്കുന്ന ഇലകളിൽ
പല നിറങ്ങൾ
ഇതേതു നിറമാണ്.
ഇതിലേതാണ്
വീഴ്ചയുടെ നിറം ?

ഒരോന്തു വന്നു
ഇലകളുടെ നിറമെടുത്തണിഞ്ഞു

കുറേ ഉറുമ്പുകൾ
ആരെയും നോക്കാതെ
ഇലകളിലൂടെ നടന്നു പോയി

ഭാരരഹിതരായ്
ഉറുമ്പുകളെ പോലെ
ഇങ്ങനെ നടക്കാൻ പഠിക്കണം
വീണു കിടക്കുമേതിലയ്ക്കു
മുകളിലൂടെയും.

ഇപ്പോൾ
ഉറുമ്പിനെ നോക്കി
ഇലകളെ നോക്കി
പുതിയ പാഠങ്ങൾ പഠിക്കുകയാണ്
ജ്ഞാനികൾ.

ചർച്ചയിലേക്ക്
കുറേ
ഇലകൾ
വീണു.
വീണു
വീണു .

ശിശിരകാലത്തിന്റെ
ഇലകളായി
ജ്ഞാനികൾ
കാറ്റിലൊന്നിളകാൻ
മണ്ണിലിരുന്നു .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 33 വെള്ളം

പുതു കവിത - 33
വെള്ളം
.............
വെള്ളത്തെ കുറിച്ച് 

സംസാരിച്ചവൻ
ദാഹിച്ച് ബോധരഹിതനായി
അവനെ ഉണർത്താനുള്ള
തുള്ളിക്കു വേണ്ടി
ഞങ്ങൾ കാത്തിരുന്നു,

മരുഭൂമിയായി 

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

നീണ്ടകടൽ

നീണ്ടകടൽ
......................
വെളിച്ചം ജലമായി ഇളകുന്നു
വാഹനത്തിരകളിരമ്പുന്നു

നീണ്ടുനീണ്ടു പോകും കടലായ് റോഡ്
നിഴലുകൾ പെരുംമീനുകൾ
അവ്യക്തമായവ മിന്നിമറയുന്നു

ചാളപ്പൊൽപ്പുപോൽ
ഒരു ജാഥ കടന്നു പോയി

ഞണ്ടുകൾ ജെ സി ബികൾ
ചില്ലിട്ട ജെല്ലി ഫിഷ്
കാറു വിഴുങ്ങി നീന്തുന്ന തിമിംഗിലം

ഞാനൊരു
കടൽക്കുതിരപ്പുറത്തെന്ന പോൽ
കുതിക്കാതെ
കുളമ്പടിയില്ലാതെ
ഒരരികിൽ നിന്നു

രാത്രി,
തീരമായ് കറുത്ത മണലിൽ
മലർന്നു കിടക്കുന്നു
വയ്യ
കടലു മുറിച്ചുകടക്കുവാൻ
ചിറകില്ലാത്തവന്.

പരിണാമത്തിൽ
എന്നോർമ്മയുടെ ഒരു പഴയ ബിന്ദുവിൽ
ഇക്കടലു തോടായിരുന്നു

അന്നു ഞാനെത്ര
അനായാസമിത്
മുറിച്ചു കടന്നിരുന്നു!

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

poet

muneer agragami

എന്റെ ഭാഷകൾ

എന്റെ ഭാഷകൾ
...........................

എല്ലാ ഭാഷകളും എന്റെ ഭാഷയാണ്
അർത്ഥങ്ങൾ എന്റെ ഉള്ളിൽ നിന്നിറങ്ങി
വാക്കുകളിൽ ചെന്നിരിക്കുമ്പോൾ
ഞങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുന്നു

മകൻ ,അച്ഛൻ ,വല്യച്ഛൻ
എന്നിവർ വിളി കേൾക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങൾ
എന്റെ ചരിത്രമാണ്
പുഴ ,പൂവ് ,പുഴു
എന്നിവ
എന്റെ കണ്ണണുകളിൽ ജീവിക്കുന്നതു തന്നെ

ചില ലിപികൾ
അണ്ണാന്റെ മുതുകിലെ
വരപോലെ,
മീനിന്റെ വാലിലെ എഴുത്ത് പോലെ,
മരത്തിൽ ഋതുക്കൾ വരയ്ക്കുന്ന കവിത പോലെ
എനിക്ക് വായിക്കാനാവുന്നില്ല
എന്നേയുള്ളൂ

ചില ഭാഷയിലെ ശബ്ദങ്ങൾ
കളിയൊച്ച പോലെ
പൂച്ചകളുടെ വഴക്കു പോലെ
നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടല്ലേ എന്ന്
കരിയില പറയുമ്പോലെ
എനിക്ക് മനസ്സിലാവുന്നില്ല
എന്നേയുള്ളൂ

എല്ലാ ഭാഷകളിലും ഞാനുണ്ട്
തടാകത്തെ കുറിച്ചും
കലാപത്തെ കുറിച്ചും
കണ്ണിമകളെ കുറിച്ചും
വിപ്ലവത്തെ കുറിച്ചും
എഴുതുന്നു

സത്യത്തിൽ ഭാഷ ദൈവമാണ്
അർത്ഥം അവന്റെ ഉണ്മയാണ്
അക്ഷരങ്ങൾ മൂർത്തികളാണ്
ഉച്ചാരണം പ്രാർത്ഥനകളാണ്
പ്രജകൾ വാക്കുകളുണ്ടാക്കി
അവനെ ആരാധിക്കുകയാണ്

എല്ലാ ഭാഷകളും
സത്യത്തിൽ ഒരു ഭാഷയാണ്
ഏക ദൈവത്തെ പോലെ

ഏതു ഭാഷയിലേയും കവിത
സച്ചിദാനന്ദവും.

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത-32 പ്രാവുകൾ

പുതു കവിത-32

 പ്രാവുകൾ

.........................

തോക്കുകൾ സംസാരിക്കുന്നത്
പ്രാവുകൾ കേട്ടു നിൽക്കില്ല
ജീവനുണ്ടെങ്കിൽ
വെടിയൊച്ചകൾക്കും മുകളിൽ
അവ സമാധാനം തിരഞ്ഞ് പറക്കും .

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മുറിവുകളിൽ

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മുറിവുകളിൽ

..............................................................

സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മുറിവുകളിൽ
രക്തം കട്ടപിടിക്കുന്നില്ല.
ഇറ്റി വീണിട്ടും രക്തത്തുള്ളികൾ
ഉണങ്ങുന്നില്ല
അവ കണ്ണീർത്തുള്ളികളോട്
ചേർന്നു നനയുകയാണ്
കരയരുതെന്ന്
കരഞ്ഞു തളർന്ന രണ്ടു പേർ
തമ്മിൽ പറയുമ്പോലെ,
അവ ചേർന്നു നിൽക്കുമ്പോലെ

രാജ്യത്തിന്റെ മുറിവുകളുണക്കാൻ
അറുപത് കൊല്ലം മുമ്പ്
നടന്നു തുടങ്ങിയവർ മരിച്ചിട്ടും
അവരുടെ നടത്തമവസാനിക്കുന്നില്ല
ഒരു മുറിവിൽ കാലിടറിയ എന്നെ
അതിലൊരാളാണ്
ഇന്നലെ പിടിച്ച് നേരെ നിർത്തിയത്
അയാളുടെ കൊടിയുടെ നിറം ഞാൻ കണ്ടിരുന്നില്ല
കൈവിരലിൽ നിന്ന് എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക്
പടർന്ന സ്നേഹമേ
കണ്ടിരുന്നുള്ളൂ

ദേശത്തിന്റെ അതിർത്തികളിൽ
പഴയ ഒരു മുറിവ് ഉണങ്ങിയ പോലെ കിടന്ന്
വേദനിക്കുന്നുണ്ട്
അതിന്റെ തുന്നലിൽ കിടന്ന്
ഉറക്കമില്ലാതെ പിടയുന്ന കുറച്ചു പേരെ
കണ്ടുമുട്ടി
അവർ ഉറങ്ങാൻ വേണ്ടി
എന്റെ നാട്ടിലേക്ക് വന്നു
കിടക്കാൻ ഒരിടം തരൂ എന്ന് പറഞ്ഞു
ഇവിടെ മുഴുവൻ രക്തമാണ്
നനയാതെ ഉറങ്ങാൻ പറ്റില്ല
ഞാൻ പറഞ്ഞു
കടലിലും മഴയിലുമുറങ്ങിശീലച്ചവർക്ക്
നനവ് സ്വർഗ്ഗമാണ്
അവർ പറഞ്ഞു

അവരുടെ വാക്കുകളിൽ
അല്പനേരം ഞാൻ
തളർന്നിരുന്നു പോയി

നാനാ ദിക്കിക്കിൽ നിന്നും
കുറെ കുട്ടികൾ ഓടി വന്നു
എഴുന്നേൽക്കൂ
അവർ പറഞ്ഞു
ഞങ്ങൾ ഒന്നിച്ചു കളിക്കും
ഒന്നിച്ചു നടക്കും
ഒന്നിച്ചു മുറിവുണക്കും

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത -31 ഉദയം

പുതു കവിത -31
ഉദയം
............
മനുഷ്യൻ
നക്ഷത്രമാകും
പ്രണയം
പ്രകാശം കൊടുക്കുമ്പോൾ.
ഏതിനുമുയരെ
ഉദിക്കുവാനതുമതി.

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

രാത്രിയെ അനുഭവിക്കുകയെന്നാൽ

രാത്രിയെ അനുഭവിക്കുകയെന്നാൽ
...........................................................
രാത്രിയെ അനുഭവിക്കുകയെന്നാൽ
ഉറക്കത്തെയും സ്വപനത്തേയും
പുറത്താക്കി വാതിലടയ്ക്കലാണ്
നാലു നക്ഷത്രങ്ങളോട്
മനുഷ്യരോടെന്ന പോലെ
മിണ്ടിപ്പറയലാണ്

ഇരുട്ടിന്റെ അകത്ത്
ഒറ്റയ്ക്ക് നിന്ന്
വെളിച്ചത്തിന്റെ തുള്ളികൾ ഇറ്റിവീഴുന്ന
ചെരിവിൽ വെച്ച്
മഞ്ഞുകണങ്ങൾ വാരിപ്പുതച്ച്
ആകാശത്തെ ചുംബിക്കലാണ്
ലോകം മാറുന്നുണ്ടോ?
രാജ്യം മാറുന്നുണ്ടോ ?
കാലം മാറുന്നുണ്ടോ ?
ഇരുളിന്റെ കണ്ണിൽ നോക്കി ചോദിച്ചു
കൃഷ്ണമണി പറഞ്ഞു,
എല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ഈ കറുത്ത ഉടലിന്റെ
കൺപീലികളാണ്.
അത് തുടിക്കുന്നുണ്ട്.
അതിന്റെ ഓർമ്മയിലെ
ഒരിളക്കം ഞാനാണ്
ഋതുക്കളിൽ ഊഞ്ഞാലു കെട്ടിയാടുന്ന
പുൽക്കൊടിയും
പൂവും
ചിലന്തിവലയും
മരുതുമെരിക്കും
അതിന്റെ ഇളക്കം ഒളിപ്പിക്കുന്ന
കൊടുംകാടാണിക്കറുപ്പ്
രാത്രിയെ അനുഭവിക്കുകയെന്നാൽ
കൊടുങ്കാട്ടിൽ
പുളളിപ്പുലിയുടെ കാലൊച്ച കാതോർത്ത്
കരിയിലകളുടെ നെഞ്ചിൽ
ശാന്തമായി ഇരുളിന്റെ തുള്ളി പോലെ
തല വെച്ചു വിശ്രമിക്കലാണ് .
പെട്ടെന്നൊരൊച്ച
അമ്പു പോൽ പാഞ്ഞെത്തുന്നു
പുലി ?യെലി ?പേക്കാൻ?
കാട്ടുപൂച്ച ? കടുവ ?
കാട്ടു മൂങ്ങ? കടവാതിൽ ?...
ഒഴിഞ്ഞുമാറും മുമ്പേയതു
നെഞ്ചിൽ തറച്ചു
വീണ്ടും വീണ്ടുമമ്പുകൾ
പല തരത്തിൽ വലുപ്പത്തിൽ
ഹൃദയം പട്ടാളക്കാരെ പോലെ
മിടിപ്പുകളെ
കൂടുതൽ ഇറക്കി
അതു തടയാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.
രാത്രിയെ അനുഭവിക്കുകയെന്നാൽ
പാതിരയിൽ
നിശാഗന്ധിയായ് വിടർന്ന്
മഞ്ഞു പോലെ
നടന്നുപോകലാണ് .
ഇതാ ഈ രാത്രിയിൽ
ആരും കാണാത്ത പാതിരാ നേരങ്ങൾ
ഞാനീ പുഴ വക്കിലിരുന്ന്
കൊറിക്കുകയാണ്.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 30 കണ്ടു

പുതു കവിത - 30
കണ്ടു
.........
പൂവു വീണു ,ഇല വീണു;
കവിതയുണ്ടതിൽ

അതു വായിച്ചില്ല
നിരക്ഷരൻ .
പക്ഷേ, കണ്ടു നിന്നു പോയവൻ
കണ്ണീരിറ്റുമ്പോലെ!
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതിയ ഒരു കവി ഒരു മരം കൊണ്ടുവന്നു

പുതിയ ഒരു കവി
ഒരു മരം കൊണ്ടുവന്നു
..............................................
പുതിയ ഒരു കവി
ഒരു മരം കൊണ്ടുവന്നു
ഉടലാകെ പൂക്കളുള്ളത്
ഇതെന്തിനാണ് ?
കാടു ചോദിച്ചു

ഇവിടെയിരിക്കട്ടെ
ഇടയ്ക്ക് വായിക്കൂ
ഇലകൾ വാടില്ല
പൂക്കൾ കൊഴിയില്ല
നിത്യവസന്തം
കവി പറഞ്ഞു
ഇതിൽ വാക്കുകൾ
പറന്നിരിക്കുമോ ?
അണ്ണാനെ പോലെ
മുകളിലേക്ക് കയറിപ്പോകുമോ ?
മൂങ്ങയെ പോലെ പൊത്തിലിരിക്കാൻ
വാക്കുകൾക്ക് തോന്നുമോ ?
എങ്കിലിതിൽ എനിക്ക് വായിക്കാൻ കവിതയുണ്ട്
അല്ലെങ്കിൽ
ഇത് പ്ലാസ്റ്റിക്,
ഫൈബർ,
മറ്റേതോ പേരറിയാ ചരക്ക്.
കാട് തുടർന്നു
നക്ഷത്രങ്ങൾ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ
ഇലകൊഴിയുന്ന ശബ്ദം
എനിക്കു കേൾക്കണം
വാടുന്ന പൂക്കൾ
വസന്തത്തെ അഴിച്ചു കൊണ്ടു പോകുന്നത്
എനിക്കു കാണണം
എന്റെ മരങ്ങളെ നീ എന്തു ചെയ്തു ?
പറ ,എന്തു ചെയ്തു ?
കാട് തേങ്ങി
കവി ഉത്തരം പറഞ്ഞു:
എന്റെ വാക്കുകളുടെ വീട്ടിൽ വരൂ
ജനലും വാതിലുകളും
അതിനുത്തരം പറയും
നാഗരികമായ ചരിത്രം നിർമ്മിക്കുന്നതിന്റെ
കഥ പറയും
എനിക്കെങ്ങനെ വരാനാകും?
കാടെന്നെന്നെ വിളിക്കുമ്പോൾ
ഇല്ലാത്ത മരങ്ങളതിൽ
ഉണ്ടെന്ന തോന്നലിൽ
നിൽക്കുമ്പോൾ
കാടെന്ന പേരിന്റെ അർത്ഥം
വീടെന്ന പേരിൽ കയറുന്നതെങ്ങനെ ?
നീ പോകൂ
നിന്റെ എഴുത്തിലെ മരത്തിൽ
ഞാനില്ല
എന്നിൽ നിന്റെ മരങ്ങളില്ല
നിന്റെ മരങ്ങളിൽ
എന്റെ അർത്ഥമില്ല
കാട്ടിലെത്തിയാൽ
കിളിയായി മാറുന്ന കവിയെവിടെ ?
അവനുണ്ടാക്കിയ കൂടെവിടെ ?
അതിലവന്റെ തൂവലുണ്ടായിരുന്നു
കാട് കരഞ്ഞു തളർന്ന്
കാട്ടാറിലൂടെ
എങ്ങോട്ടോ വറ്റിപ്പോയി .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

അസൂയ

അഴുക്കുചാലിലെ വെള്ളം
കടലിനെ കുറിച്ച്
ദുഷിച്ച് സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ
അത് കടലിനെ അറിഞ്ഞിട്ടാവില്ല
കടലാവാൻ കഴിയാത്തതിലുള്ള
അസൂയ മാത്രം...

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത -29 കലമാൻ

പുതു കവിത -29
കലമാൻ
...............
ഇല കൊഴിഞ്ഞ കാട്
മെല്ലെയിളകുന്നു
നോക്കൂ, കലമാനുകൾ!
അവയുടെ ശിരസ്സിൽ
ഓരോരോ മരങ്ങൾ!

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 28 പുക ........

പുതു കവിത - 28
പുക
........
ഉയരങ്ങളിലേക്ക് പോകാനേ
പുകക്കറിയൂ
താഴ്മയിലിരിക്കുന്നതിന്റെ
സുഖമതിനോടു പറഞ്ഞാൽ
മനസ്സിലാവില്ല .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 27 നദി

പുതു കവിത - 27
നദി
.......
കരഞ്ഞൊഴുകുന്നതിനാലാവും
നദികൾക്കൊക്കെയും
സ്ത്രീയുടെ പേരുകൾ.
മറ്റാർക്കാവും ഇത്രമേൽ
നിറയാനും കരകവിയാനും!

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ചില മരങ്ങൾ

ചില മരങ്ങൾ
.......................
ചില മരങ്ങൾ വേനലിനു വരാൻ
ഇലകൾ പൊഴിച്ചു കൊടുക്കും
ചിലത്
ഇല നിവർത്തി വെയിലിനെ
തളളിയകറ്റും

ചില മരങ്ങൾ
തിളങ്ങുന്ന
പൂക്കൾ നീട്ടി സ്വീകരിക്കും
ചിലത് വെയിലിന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ട്
കായകൾ കൊണ്ട്
സംസാരിക്കും
ചിലത്
പിടിച്ചു നിൽക്കാനാവാതെ ...
ഞാനൊരു മരം,
വേരുകളിലൂടെ
ജലമന്വേഷിച്ചു പോയ ദാഹം
തിരിച്ചെത്തി
ഇലയില്ല
പൂവില്ല
കായില്ല
ഞാൻ
നീ തന്ന തുള്ളിയിൽ
മാത്രം പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

മൂന്നു സംബന്ധ കവിതകൾ

മൂന്നു സംബന്ധ കവിതകൾ
..............................................
ചിത്ത രോഗാസ്പത്രിയിലെ
രോഗിയും ഡോക്ടറും ഞാൻ തന്നെ.
നീയെന്റെ കാലിലെ ചങ്ങല
നീ ഇടയ്ക്കിടയ്ക്ക്
എനിക്കുണർവ്വേകും മരുന്ന്.
ചിലപ്പോൾ
എന്നെപ്പിടിച്ചുകുലുക്കുമൊരു ഷോക്ക്.

* * *
മുറ്റത്തെ ഇലഞ്ഞി പൂത്തു
മക്കളെ പോലെ പൂമണം
ചുറ്റിപ്പിടിക്കുന്നു
അതിൻ ചുവട്ടിൽ
പഠിക്കുവാൻ പോകും മുമ്പ്
മക്കൾ കളിച്ചതിൻ പാടുകൾ
മണ്ണിലുറങ്ങുന്നുണ്ടവരുടെ
വിരൽ തൊട്ട മണ്ണപ്പത്തിൻ രുചി.
* * *
ഓർമ്മകൾ കിടക്കകൾ തുന്നുന്നു
ഞാൻ മുല്ലവള്ളിപോൽ
തളർന്നു കിടക്കുന്നു
നരച്ച മുടിയിഴകൾ വിറയ്ക്കുന്നു
താങ്ങുമരമേ വരിക
മരുന്നും മന്ത്രവും നീ തന്നെ.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത -26 നദി

പുതു കവിത -26
നദി
.........
നദിയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ
മുങ്ങി നിൽക്കുന്നു മരങ്ങൾ
വേനലേ അത്
ഊതി കെടുത്തല്ലേ !

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതുകവിത - 25 കാക്ക

പുതുകവിത - 25
കാക്ക
..................
വെളിച്ചത്തിന്റെ കുട്ടികൾ
കാക്കകൾ
സംശയം വേണ്ട;

പുലരിയിൽ, ഉച്ചയിൽ ,
സായന്തനത്തിലും
തെളിഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു
കറുപ്പായവ,
വെളിച്ചമതിനെ
താലോലിക്കുമ്പോൾ
കൂരിരുട്ടിലവയുടെ മുഖം
ഇന്നോളം തെളിഞ്ഞിട്ടില്ല
- മുനീർ അഗ്രഗമി

നെറ്റിയിൽ സംഗീതമാകാൻ ഒരുമ്മ

Midnight poetry
നെറ്റിയിൽ
സംഗീതമാകാൻ ഒരുമ്മ
..............................
ഈ തണുത്ത രാത്രിയുടെ
പകുതി നിനക്ക്
പകുതിയെനിക്ക്.

നിന്റെ നെറ്റിയിൽ
സംഗീതമാകാൻ ഒരുമ്മ
പോകുന്ന വർഷം
പുതുവർഷത്തെ ചുംബിക്കുമ്പോലെ.
നിനക്കൊപ്പം
ധനു നിലാവിലൊരു നടത്തം
സമയം ഒരു ദിവസത്തിൽ നിന്ന്
മറ്റൊരു ദിവസത്തിലേക്ക്
നടക്കുമ്പോലെ
നമുക്ക് തൊടാൻ സാധിക്കാത്ത
മരക്കൊമ്പുകളുടെ നിഴലുകൾ
നിലാവിനൊപ്പം
നമ്മെ തൊടുന്നു
നാം സ്വപ്നത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നതു കൊണ്ട്
അതിരുകൾ ഭേദിച്ച്
നിലാവ് മതിലുകൾക്ക് മുകളിലൂടെ
അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും നടക്കുന്നു
കരിമരുന്നോ
കാലൊച്ചയോ ഇല്ലാതെ
തണുപ്പിന്റെ മരവിച്ച നൂലൊച്ചകളിൽ
ഒരൂഞ്ഞാലാട്ടം
മാഞ്ചോട്ടിൽ
മരതകപ്പച്ചയുടെ കരിമിഴിയിൽ
കൃഷ്ണമണികളെ പോലെ
നാം നിൽക്കുന്നു
അനുഭവിച്ചു തീർന്ന
ഈ വർഷത്തിന്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന്
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളി
പുതുവർഷത്തിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക്
വീഴുന്നു
അതിനു ചൂടുണ്ട്
"വീണുപോകുന്ന ഈ വർഷത്തിന്റെ
അവസാന നിമിഷമാണ് ഞാൻ "
എന്നു നീ നനയുന്നു
"അല്ല ,വന്നിരിക്കുന്ന പുതു വർഷത്തിന്റെ
ആദ്യ നിമിഷമാണ് നീ"
എന്നു ഞാനതു തുടയ്ക്കുന്നു
ഇപ്പോൾ
നാം തന്നെ രാത്രി
കറുപ്പിൽ ഉമ്മകളുടെ നിലാവ്
ഈ രാത്രിയുടെ
പകുതി നീ
മറുപകുതി ഞാൻ
അപ്പോൾ നാമറിയാതെ
വീണു കിടക്കുന്ന മാമ്പൂക്കളിൽ ചവിട്ടി
എന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ
നിന്റെ ചുണ്ടിൽ തൊട്ട്
ഇന്നലത്തെ അതേ വേഗത്തിൽ
സമയം നഗ്നമായി
നടന്നു പോകുന്നു
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 24 സ്നേഹം

പുതു കവിത - 24
സ്നേഹം
...................
മരിച്ചവരോളം സ്നേഹം
മറ്റാർക്കുമില്ല
ദേഷ്യമില്ലാത്തവർ
വേരുകളാണവർ
നാമുയർന്നു നിൽക്കുമ്പോൾ.

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 23 തിരകൾ

പുതു കവിത - 23
തിരകൾ
...............
ആരെയാണിങ്ങനെ
അനന്തമായി തിരയുന്നതെന്ന്
കടലിനോടു ചോദിക്കുക
നിങ്ങൾ കൊണ്ടുപോയ കുഞ്ഞുമീനുകളെ
കാണും വരെയെന്നതു പറയും

തീരത്താരെ കണ്ടാലും
തൃപ്തിയാകില്ലതിന്
എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ കണ്ടുവോ എന്ന്
കാലിൽ കരഞ്ഞു വീണതു ചോദിക്കും.
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതുകവിത - 22 കഥ

പുതുകവിത - 22
കഥ
.......
കുഞ്ഞു മകളെ
കുഞ്ഞുകഥയാൽ പുതച്ചു.
ഉറക്കം അതിനുള്ളിൽ വന്നു കിടന്നു
കഥയുടെ വെളിച്ചത്തിനിപ്പോൾ
നിലാവെന്നു പേര്.

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 21 മുറിവുകൾ

പുതു കവിത - 21
മുറിവുകൾ
......................
വെന്ത് മുറിവേൽക്കുമ്പോൾ
ഞാനൊരോടക്കുഴൽ
എന്നെ കയ്യിലെടുക്കൂ
മുറിവിൽ ചുണ്ടു ചേർക്കൂ
ആത്മാവിലേക്ക് ഊതൂ,
എന്റെ പ്രണയമേ!

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 20 തൊട്ടാവാടി

പുതു കവിത - 20
തൊട്ടാവാടി
...........
ആരും തൊടാത്ത
തൊട്ടാവാടി ലോകത്തില്ല;
ഒരിക്കെലെങ്കിലും വാടാതെ
തൊട്ടാവാടിക്ക്
അതിന്റെ ലോകവുമില്

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഏകാന്തതതയുടെ വീട്ടിൽ കഴിയുന്നവളോട്

ഏകാന്തതതയുടെ വീട്ടിൽ കഴിയുന്നവളോട്
.........
ഏകാന്തതതയുടെ വീട്ടിൽ കഴിയുന്നവളോട്
അതെന്തെന്ന് ചോദിക്കല്ലേ

ഒരു നക്ഷത്രമായി
പക്ഷിക്കണ്ണിലൂടെ
സ്വന്തം വീടു നോക്കി
അതെങ്ങനെയെന്ന്
പറയണമെന്നുണ്ട്
അവൾക്ക്
അവനാണ് വാതിൽ
എത്ര തള്ളിയാലും
പുറത്തേക്ക് കാണുവാൻ മാത്രമുള്ള വിടവിലേ
അവൻ തുറക്കൂ
അതു മതി അവൾക്കിറങ്ങുവാൻ
മുറ്റമടിക്കാൻ
കുഞ്ഞിനൊപ്പം കളിവീടുണ്ടാക്കുവാൻ
കല്യാണത്തിനു പോകുവാൻ
ഏകാന്തതയെ കുറിച്ച്
നിങ്ങൾ പറയുന്നതത്രയും
കേട്ട്
അവനെ ഓർത്ത് പണികളൊക്കെ ചെയ്യുവാൻ
ഇടയ്ക്ക് ഞാൻ
അവളുടെ വീട്ടിൽ
വിരുന്നിന് പോകാറുണ്ട്
പക്ഷിയായി ഉയരെ നിന്നതു കാണുവാൻ
എനിക്കും ചിറകുകളില്ല
എന്റെ ചിറകുകൾ
ആരോ അറുത്തുമാറ്റിയതാണ്
അവളുടെ ചിറകുകൾ
അലമാരയിലുണ്ട്
പല നിറങ്ങളിൽ
പല വലുപ്പത്തിൽ
ചിലപ്പോൾ
ഒരു തൂവലെടുത്തു്
അവളണിയും
മകനെ സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു വിടും
ഓട്ടോയിൽ ആകാശം തൊടാതെ പറക്കും
തിരിച്ചെത്തും
ഏകാന്തതയുടെ വീട്ടിൽ
ഇടയ്ക്ക് ചെല്ലണം
അവൾക്കൊപ്പമിരിക്കണം
പുട്ടുകുറ്റി പുലരിയെ കുറിച്ച്
അവളോട് പറയുന്നതു കേൾക്കണം
സുരക്ഷിതമായിരിക്കാൻ
ആ വീട് മാത്രമുള്ള പോലെ
അവൾ എപ്പോഴും പെരുമാറുന്നു.
ഞാനവളോട് എന്തെന്ന് ചോദിച്ചില്ല
ഏകാന്തതതയുടെ വീട്ടിൽ കഴിയുന്നവളോട്
അതെന്തെന്ന് ചോദിക്കല്ലേ
ഉത്തരത്തിൽ
ഒറ്റനിമിഷംകൊണ്ട്
അവളതു തകർത്തു കളഞ്ഞാലോ .
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 19 പുല്ലാങ്കുഴൽ

പുതു കവിത - 19
പുല്ലാങ്കുഴൽ
........................
നിനക്കൊപ്പമാകുമ്പോൾ
എനിക്ക് വേദനകളില്ല
മുറിവുകളെന്നു തോന്നുന്നതെല്ലാം
നിന്റെ ശ്വാസം പോലും
ഗാനമാകാനുള്ള
വഴികളാണ് .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 18 ഭീതി

പുതു കവിത - 18
ഭീതി
.......
നിറഞ്ഞു തൂവുന്ന ഇരുട്ടിൽ
നീന്തുന്നു ശബ്ദമീനുകൾ!
അതിന്നാകൃതിയോർത്തു
നിശ്ശബ്ദനായ് നിന്നു പോയ്

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതുകവിത - 17 ഒറ്റ

പുതുകവിത - 17
ഒറ്റ
.......
ഒറ്റയ്ക്കായ വീട്
ഒരാൾ തന്നെ.
ഒരാളുടെ മനസ്സിലിരിക്കുമ്പോലെ
അവിടെ ഇരിക്കൂ...
കേൾക്കാം
അതിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ്.

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതുകവിത - 16 ഇലകൾ

പുതുകവിത - 16
ഇലകൾ
..............
വീഴുകയെന്നാൽ പറക്കുകയല്ല
ആകാശമില്ലാത്തവന്റെ
പതനമാണത്
അതു പറഞ്ഞു മറയാനാണ്
ഇലകൾ മണ്ണു തൊടുന്നത് .

- മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഉദിക്കാനുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾ

ഇനിയും ഉദിക്കാനുള്ള
കുറെ നക്ഷത്രങ്ങൾ
ഇനിയും ഉണ്ടാവേണ്ട ഒരു ലോകത്തിന്റെ തലസ്ഥാനം
പണിയുന്ന തിരക്കിലാണ്

കൃസ്തുമസിന് കത്തിത്തീർന്ന
എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും
അവയുടെ വെളിച്ചം ചേർത്തുവെച്ച്
നിർമ്മിച്ച
സ്വപ്നത്തിലിരുന്ന്
അവ ഭൂപടം നിർമ്മിക്കുന്നു
സമാധാനമെടുത്ത്
സന്തോഷത്തിൽ മുക്കി
അതിർത്തി വരയ്ക്കുകയാണ്
ഒരു വെള്ളരി പ്രാവ്
കുരിശുകളും വേടൻമാരും
രാജാക്കന്മാരും ഇല്ലാത്ത ഒരു രാജ്യം
എല്ലാ പാപങ്ങളും
തകർന്നു തരിപ്പണമായ
വെളിച്ചത്തിൽ പ്രകാശിക്കുന്ന ഒരു പ്രദേശം
ആ പ്രാവിന്റെ കണ്ണിലുണ്ട്
സത്യം മാത്രം വിളിച്ചു പറയുന്ന ഒരു ജനത
ഒരാൾക്കു മുറിഞ്ഞാൽ
എല്ലാവരും വേദനിക്കുന്ന ഒരിടം
പല നിറങ്ങളിൽ
പകലും രാവും ആഘോഷങ്ങൾക്ക്
ദൃക്സാക്ഷിയായ വെളിച്ചങ്ങൾ
പല വലിപ്പത്തിന്റെ കോണുകളിൽ നിന്നും
തെറിച്ചുവീണ രശ്മീ നൃത്തങ്ങൾ
പുതിയ രാജ്യത്തിന്റെ പണിപ്പുരയിലാണ്
ആരാണതിന് സ്ഥലം കൊടുക്കുക
ദൈവത്തിന്റെ പേരിൽ
ആരാജ്യം വരുമോ ?
ദൈവത്തിന്റെ പേരിൽ
എവിടെയാണ് ഭൂമിയുള്ളത് ?
ഇനിയും ജനിക്കാനുള്ള ആ രാജ്യത്തിലെ
ചില പ്രജകൾ
ചിലരുടെ മനോരാജ്യത്ത്
ഒറ്റയ്ക്ക് താമസിക്കുന്നുണ്ട്
അഭയാർത്ഥിയായിട്ട്.
-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 15 സ്നേഹം

പുതു കവിത - 15
സ്നേഹം
.................
വഴികാട്ടുവാൻ ഒരു നക്ഷത്രം
ലോകം മുഴുവൻ പ്രകാശം
സ്നേഹമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ലത്.

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഭൂജാതൻ

ഭൂജാതൻ
..................
ജനിക്കാൻ ഇടമില്ലാത്ത ഒരാൾ
കടലിലൂടെ
കരയിലൂടെ
ഭൂജാതനാകാൻ
ഒരിടത്തിന്
ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു

കൊട്ടാരത്തിൽ ജനിച്ചവന്റെ
അനുയായികൾ അവനിടം കൊടുത്തില്ല
തോക്കുകൾ കയ്യിൽ പിടിച്ച്
അവർ അഹിംസ എന്നു പ്രസംഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു
പുൽക്കൂട്ടിൽ ജനിച്ചവന്റെ അനുയായികളും
അവനെ കണ്ടില്ല
കോൺവെൻറിന് സുരക്ഷ കൂട്ടുന്ന
തിരക്കിലായിരു അവർ
വീട്ടിൽ ജനിച്ചവരുടെ
അനുയായികൾ
അവനടുത്തേക്കു പോയില്ല
ശാന്തി
സമാധാനം
കാരുണ്യം
എന്നിങ്ങനെ
അവരുടെ പ്രാർത്ഥനകൾ
അടച്ചിട്ട വീടിനുള്ളിൽ നിന്നും ചിറകടിച്ചു
അത് ഞങ്ങളുടെ രാജ്യമല്ലല്ലോ
ഞങ്ങളുടെ വംശമല്ലല്ലോ
ഞങ്ങളുടെ ജാതിയല്ലല്ലോ എന്ന്
അവരോരുത്തരും പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു
എന്നിട്ടും സമയമായപ്പോൾ
അവൻ ജനിച്ചു
അഭയാർത്ഥി എന്ന വാക്ക്
അവനെ താരിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നു
എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും
അവനിലേക്ക് വഴി കാണിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
ജ്ഞാനികൾ അത് പിന്തുടരാത്തതെന്താണ് ?
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 14 നിഴൽ

പുതു കവിത - 14
നിഴൽ
..............
എത്ര നെഞ്ചുവിരിച്ചുനിന്നിട്ടും
നിഴൽ നിലത്തു തന്നെ കിടന്നു
എത്ര പറന്നുയർന്നിട്ടും
നിഴൽ മണ്ണിൽ തന്നെ നിന്നു

മണ്ണിനെ മറക്കരുതെന്ന്
ഓരോ വെളിച്ചത്തിലും അത്
എഴുതുകകയാവും.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 13 കടം

പുതു കവിത - 13
കടം
..............
ഒരു മരവും ഇന്നോളം
ഒരില പോലും
മറ്റൊരു മരത്തിനോട്
കടം വാങ്ങിയിട്ടില്ല
അതുകൊണ്ടാവണം
അവയ്ക്കായുസ്സു കൂടുന്നത് .

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 12 കാട്

പുതു കവിത - 12
കാട്
..........
കിളിയൊച്ചകൾ ഇളകുന്നു
കാടും പുലരിയുമിളകുന്നു
കാതോർക്കുക
ജീവൻ ബാക്കിയുള്ള
ഒരിടത്തിന്റെ നിശ്വാസമാണത് .

-മുനീർ അഗ്രഗാമി

ഒരു ധനുരാവ്

ഒരു ധനുരാവ്
........................
സമ്മതമില്ലാതെ
നിലാവിന്റെ ചുണ്ടുകൾ
കടിച്ചു മുറിക്കുന്നു,
ഫ്ലാറ്റിലെ തെമ്മാടി വെളിച്ചം.

നീയതോഫാക്കൂ
ഓഫാക്കൂ!
എനിക്കിതു കാണുവാൻ വയ്യ
ടിവിയിലേതോ ഭീകരസിനിമതൻ രംഗം
സമയത്തിന്റെ രക്തം പോലെ
ചുവന്ന വെളിച്ചം
വാർന്നൊഴുകുന്നു
അതും വേണ്ട,
വേണ്ട
എനിക്കതു സഹിക്കുവാൻ വയ്യ
വരൂ ,
ഒന്നിച്ചല്പനേരമിരിക്കാം
ടെറസ്സിലേകാന്തതയിലേക്ക് നടക്കാം
പൗർണ്ണമിത്തെളിയിലൊന്നു
മുഖം കഴുകാം.
അല്പനേരം ധനുമാസത്തിനൊപ്പം
മാമ്പൂക്കളെ പോൽ
മധുരവുമായ്
തൊട്ടുതൊട്ടിരിക്കാം
മൊബൈലില്ലാതെ
മോഹങ്ങളില്ലാതെ
ഭാരങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ
അല്പനേരം മഞ്ഞുപോലെ
എന്നിലയിൽ കിടക്കാം.
അപ്പോൾ നമ്മെയീ തണുത്ത മാരുതൻ
നിശാഗാനമായ് മീട്ടും
പാതിരാപ്പൂക്കളേതോ
വിദൂര വിസ്മൃതിയിൽ
നിന്നുമതു കേൾക്കും
അന്നേരം
തീക്കട്ട പോലൊരു കണ്ണ് *
വാനിനേകാന്തതയിലിരുന്ന്
നമ്മെ നോക്കി വിതുമ്പും.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
* തിരുവാതിര തീക്കട്ട പോലെ എന്നു പഴഞ്ചൊല്ല്

പുതുകവിത - 11 പാറ

പുതുകവിത - 11
പാറ
.......
പാറയുടെ ഹൃദയം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ?
നെഞ്ചിലിരുന്നവർ പറന്നു പോയാലും
ഓർമ്മകൾ നെഞ്ചേറ്റിയവ കാത്തിരിക്കും.

പൊട്ടിച്ചിതറുവാനുള്ളതൊന്നും
അതിനോടു പറയരുതേ!
കണ്ണീരുകൊണ്ടത് സ്വയമലിയുമ്പോൾ .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി

പുതു കവിത - 10 പുല്ലുകൾ

പുതു കവിത - 10
പുല്ലുകൾ
..........
ചെറിയ പുല്ലുകളെ നോക്കൂ
ഇത്തിരി വെള്ളം കൊടുത്താൽ മതി
നന്ദിയോടെ തെളിഞ്ഞു ചിരിക്കും.

വൻകാറ്റിനെ അതിജീവിച്ചതിന്റെ
അഹങ്കാരമൊട്ടുമില്ലാതെ .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി