ഒരു സ്ത്രീ ഒരു പെൺകുട്ടി
..........................
പിയാനോ വായിക്കുന്ന
പഴയ കാറ്റിനുള്ളിലൂടെ
ഏറെ നേരം നടന്നാൽ
നെല്ലിമരങ്ങൾ കാവൽ നിൽക്കുന്ന
സ്കൂളിലെത്താം
..........................
പിയാനോ വായിക്കുന്ന
പഴയ കാറ്റിനുള്ളിലൂടെ
ഏറെ നേരം നടന്നാൽ
നെല്ലിമരങ്ങൾ കാവൽ നിൽക്കുന്ന
സ്കൂളിലെത്താം
വയൽ വരമ്പിൽ നിന്നും
പുഴയി റമ്പിൽ നിന്നും
കടൽത്തീരത്തു നിന്നും
പച്ചപ്പാവാടയും ചന്ദന നിറമുള്ള
കുപ്പായവുമിട്ട്
ഒമ്പതാം ക്ലാസിലേക്ക്
നടന്നു വന്ന ഗ്രാമങ്ങളെ ഇപ്പോൾ കാണാനില്ല
അവർ തിന്നെറിഞ്ഞ
മൂന്നു പുളിങ്കുരുവിൽ നിന്നും
സ്ക്കൂൾ മുറ്റത്തിറങ്ങി
അവരെ കാത്തു നിൽക്കുന്ന
മൂന്നു മരങ്ങളുണ്ട്
പുഴയി റമ്പിൽ നിന്നും
കടൽത്തീരത്തു നിന്നും
പച്ചപ്പാവാടയും ചന്ദന നിറമുള്ള
കുപ്പായവുമിട്ട്
ഒമ്പതാം ക്ലാസിലേക്ക്
നടന്നു വന്ന ഗ്രാമങ്ങളെ ഇപ്പോൾ കാണാനില്ല
അവർ തിന്നെറിഞ്ഞ
മൂന്നു പുളിങ്കുരുവിൽ നിന്നും
സ്ക്കൂൾ മുറ്റത്തിറങ്ങി
അവരെ കാത്തു നിൽക്കുന്ന
മൂന്നു മരങ്ങളുണ്ട്
ഇന്നലെ അതിലൊരു മരം
ഞായറാഴ്ചയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ
എനിക്ക് അവർ കൊണ്ടുവന്ന
പുളി തന്നു
തിന്നാനാവാതെ അവരെ ഓർത്തു
നിന്നു പോയി
ഞായറാഴ്ചയുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ
എനിക്ക് അവർ കൊണ്ടുവന്ന
പുളി തന്നു
തിന്നാനാവാതെ അവരെ ഓർത്തു
നിന്നു പോയി
മുടി പിന്നിയിട്ട്
റോസ് റിബൺ കെട്ടിയിരുന്ന
എന്റെ മുടി കൊഴിഞ്ഞ വഴികളിലേക്ക്
ഒരു കുട്ടി നടന്നു പോയി
അവൾക്ക് ഒരു ജോഡി റിബണേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ
അതിപ്പോൾ എവിടെയാവും ?
അവളെ ഓർത്ത്
മറ്റൊരു ലോകത്തിൽ നിന്ന്
ആ റിബൺ കരയുന്നുണ്ടാവും
റോസ് റിബൺ കെട്ടിയിരുന്ന
എന്റെ മുടി കൊഴിഞ്ഞ വഴികളിലേക്ക്
ഒരു കുട്ടി നടന്നു പോയി
അവൾക്ക് ഒരു ജോഡി റിബണേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ
അതിപ്പോൾ എവിടെയാവും ?
അവളെ ഓർത്ത്
മറ്റൊരു ലോകത്തിൽ നിന്ന്
ആ റിബൺ കരയുന്നുണ്ടാവും
തിരിച്ചു നടന്നു
കാറ്റ് പിയാനോ വായിക്കുന്നത്
നിർത്തിയിരിക്കുന്നു
മുന്നിലുള്ള കെട്ടിടങ്ങളിൽ തട്ടി
അതിന്റെ കൈവിരലുകൾ
ഒടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
ഞാൻ അതിനോടൊന്നും ചോദിച്ചില്ല
എന്നിട്ടും അതെന്റെ
കണ്ണു തുടച്ചു തന്നു
കാറ്റ് പിയാനോ വായിക്കുന്നത്
നിർത്തിയിരിക്കുന്നു
മുന്നിലുള്ള കെട്ടിടങ്ങളിൽ തട്ടി
അതിന്റെ കൈവിരലുകൾ
ഒടിഞ്ഞിരിക്കുന്നു
ഞാൻ അതിനോടൊന്നും ചോദിച്ചില്ല
എന്നിട്ടും അതെന്റെ
കണ്ണു തുടച്ചു തന്നു
അന്ന്
എന്നോട് മിണ്ടാതെ
എന്നെമാത്രം നോക്കി നിന്നിരുന്ന
അവനിതൊന്നും അറിയുന്നില്ലല്ലോ
എന്ന സങ്കടം
കുട മറന്നുവെക്കുമ്പോലെ
സ്കൂൾ വരാന്തയിൽ വെച്ചു മറന്നു പോയി
അതു കൊണ്ട് ,
അതു കൊണ്ടു മാത്രം
ചിരിക്കുന്നവളായി തിരക്കിൽ ലയിച്ചു.
എന്നോട് മിണ്ടാതെ
എന്നെമാത്രം നോക്കി നിന്നിരുന്ന
അവനിതൊന്നും അറിയുന്നില്ലല്ലോ
എന്ന സങ്കടം
കുട മറന്നുവെക്കുമ്പോലെ
സ്കൂൾ വരാന്തയിൽ വെച്ചു മറന്നു പോയി
അതു കൊണ്ട് ,
അതു കൊണ്ടു മാത്രം
ചിരിക്കുന്നവളായി തിരക്കിൽ ലയിച്ചു.
- മുനീർ അഗ്രഗാമി
No comments:
Post a Comment