ഓണമേ ,
പൊന്നോണമേ
ബാല്യകാല വസന്തമേ
വന്നൊരിക്കൽക്കൂടി
എന്നരികിലിരിക്കുക!
നിന്നഴകിൻ മഴത്തുള്ളികൾ
അമ്യത വർഷമായ് പൊഴിക്കുക.
ഓണമേ ,
തിരുവോണമേ
പൂത്തറകളിൽ മനസ്സു പോൽ
തിരയടിക്കുന്ന വർണ് ണ സമുദ്രമേ
നിന്നെളിയ വിരലുകളാൽ
എനിക്കൊരു കുളിരു തരിക.
ഓണമേ
പൊന്നോണമേ
ഓടിയെത്തുന്ന ഋതു ദേവതേ
പ്രണയമായെന്നിൽ നിറയുക
നിൻ കൃഷ്ണമണി കളിലെൻ
നിഴൽ നിറയ്ക്കുക
ഓണമേ
തിരുവോണമേ
എന്നിലെ പൂക്കാലമേ
വരിക,
എന്നിലടിമുടി
നിന്നെ നിറയ്ക്കുക!
നീയും ഞാനുമൊന്നായ് ലയിക്കട്ടെ!
പൂവുകൾ വിടരട്ടെ!
II
നിന്നിതളു മെന്നിതളും
ചിങ്ങവെയിലൊളി യിൽ
ചിരിക്കട്ടെ
പ്രഭചിന്തുവാൻ നമ്മളിൽ
ചിന്നിച്ചിന്നിയോർമ്മകൾ പെയ്യട്ടെ
പുലരി പൂത്തിറങ്ങിയ വഴിയിൽ
പൂത്തുമ്പികളുണരും മുമ്പേ
നമ്മെ കാത്തിരിക്കുന്നൂ
ഇപ്പോഴും നമുക്കൊപ്പം മാറാതെ
നമ്മെ നാമാക്കിയ കുഞ്ഞു പൂവുകൾ
കുസൃതിതൻ കളിത്തോഴർ
ഓണമേ
പൊന്നോണമേ
സങ്കടത്താഴ് വരയിൽ പുളകമായ്
ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റു തുമ്പകൾ,
നമ്മെ നോക്കി ച്ചിരിക്കുവാനായ്
തലയുയർത്തീ
മുക്കുറ്റികൾ,
കണ്ണീർ ക്കുളത്തിൽ
സുകൃതമായ് വിടർന്നൂ
വെൺതാമരകൾ.
പക്ഷേ
നീയും ഞാനും തോരാതെ പെയ്യുന്നു
പൊരിവെയിലിലതു കണ്ടു ചിങ്ങമാസം
കണ്ണു പൊത്തുന്നു
പൂവുകൾ ചിരിച്ച മാത്ര തന്നെ കരയുന്നുവോ? വയലു പോൽ പറമ്പു പോൽ
നാമനാഥരാകുന്നുവോ?
കുട്ടികൾ കുന്നിടിച്ച പോൽ
നമ്മെയുമിടിച്ചുവോ?
നമുക്കോർമ്മകൾ തന്ന പാടം നികത്തിയോ ?
ഓണമേ
തിരുവോണമേ വരിക
കൺതടത്തിലൊരു
നേർത്ത വിരൽ സ്പർശമായ്
നേരിൻ തുടിപ്പായ്
നിൻ വിശ്വ പ്രേമമതിൻ
കുളിരോടെയറിയുവാൻ
- മുനീർ അഗ്രഗാമി