എല്ലാവരും വായിക്കുന്ന ഒരു കവിത

എല്ലാവരും വായിക്കുന്ന
ഒരു കവിത
.................................
എല്ലാവരും വായിക്കുന്ന
ഒരു കവിതയുണ്ട്
നിരക്ഷരനു പോലും
രാസാനുഭൂതി പകരുന്ന ഒന്ന്.

ചിലർ അത് വായിച്ച്
വേഗം മടക്കി വെക്കുന്നു
ചിലർ തുറന്നു വെച്ച് ഉറങ്ങിപ്പോകുന്നു
ചിലർ ഉറക്കമില്ലാതെ
വായിച്ചു തീരാതെ
ഭാഷ മതിയാവാതെ
നേരം തികയാതെ
വരികളിൽ കുടുങ്ങിപ്പോകുന്നു

അതിൻ്റെ ഭാഷ
ഓരോരുത്തരുടേയും ഭാഷയാണ്.
അതിൻ്റെ ലിപി
ഓരോരുത്തരുടേയും ലിപിയാണ്
ഞാൻ ഒരു പൂവ് നിനക്കു തരുമ്പോൾ
നാമതു വായിക്കുകയാണ്
പൂവതിൻ്റെ അർത്ഥമാണ്.
നീയെന്നെ ചുംബിക്കുമ്പോൾ
ഒരു വാക്ക് മറ്റൊരു വാക്കിനോട്
സന്ധിക്കുകയാണ്
 
 നാം കടലു കാണുമ്പോൾ
തിരകളിൽ അടുത്ത ഖണ്ഡിക തുടങ്ങുന്നു
നമ്മുടെ വിരലുകളിൽ
ഒരു വരിയുടെ അർത്ഥം വിടരുന്നു
ശീതരാത്രികളിൽ നിന്ന്
അതിൻ്റെ അർത്ഥം
ഗ്രീഷ്മത്തിലേക്ക് പറന്നു പോകുന്ന 
ദേശാടനപ്പക്ഷിയാണ്
 
 എല്ലാം വറ്റിപ്പോകുമ്പോൾ
കൊന്നയായ് ചിരിയുടുത്ത്
നിന്നെ പോലെ
എൻ്റെ കണ്ണീരൊപ്പുന്നു
ഒറ്റയ്ക്ക് അത് വായിക്കുന്നവരുടെ
ഒച്ചയിൽ
കരിയിലകൾ കാറ്റിനൊപ്പം നടക്കുന്നു

അതിൻ്റെ പേര്
മഴവരുമ്പോൾ കൊണ്ടുവരും
മണ്ണിൻ്റെ ദാഹം ശമിക്കുമ്പോൾ
നമുക്കുമത് മനസ്സിലാകും
പേരിനും ജാതിക്കും മതത്തിനും
വർണ്ണത്തിനും മുകളിലൂടെ
അതിൻ്റെ വരികൾ ദേശാടനം നടത്തുന്നു;
ദേശാടനം നടത്തുന്നു .

  ..... ...മുനീർ അഗ്രഗാമി