നാക്കില്ലാരാജ്യത്ത്

നാക്കില്ലാരാജ്യത്ത്
................................
നാക്കെവിടെ നാക്കെവിടെ
വാക്കിനൂക്കു പകർന്ന
തീക്കനൽ പോലുള്ള
നാക്കെവിടെ?
നാക്കെവിടെ നാക്കെവിടെ?
തോക്കിൻ കുഴലുകൾ
ചുറ്റിലും നോക്കിനിൽക്കെ
വാക്കടച്ചും വായടച്ചും
പേടിച്ചൊളിച്ചു പോയോ?
തന്നിലടിക്കടി കനക്കു മിരുട്ടിൽ,
തീക്കനൽ കെട്ടു കരിഞ്ഞു പോയോ?
നക്കിനുണഞ്ഞതിൻ
രുചിയിൽ മയങ്ങി
മരവിച്ചു നിശ്ചലം നിന്നുപോയോ ?
തോൽക്കുവാനുറച്ച കത്തിരുന്നു
ദന്തഗോപുരത്തിൽ വാതിൽ
കൊട്ടിയടച്ചുവോ ?
നാക്കെവിടെ
നാക്കെവിടെ?
നാട്ടിലെ കൊള്ളകൾക്കെതിരെ
ചലിച്ചവ
വീട്ടിലെ കോളുകൾ ക്കൊത്തു കളിച്ചവ
അക്രമത്തിന്നു മനീതിക്കുമെതിരെ
യുറുമിയായ്
പട പൊരുതി നിന്നവ
ഹർഷോന്മാദങ്ങളിൽ
താളലയങ്ങളിൽ
മുങ്ങിക്കളിച്ചവ
നാക്കെവിടെ
നാക്കെവിടെ?
മണ്ണേ മനുഷ്യാ
എന്നു റക്കെക്കരഞ്ഞ്
നെറികേടിനെതിരെ
എഴുന്നേറ്റു നിന്നവ
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്നായ്
ഗീതകം ചൊല്ലി
തലമുറകൾ താണ്ടിയവ
മുദ്രാവാക്യങ്ങളിൽ
മുഴുകിയുണർന്നവ
നാക്കെ വിടെ
നാക്കെവിടെ ?
നാക്കില്ലാരാജ്യക്കാർ
ഞങ്ങൾ
തേടി നടക്കുന്നു
നാലു ദിക്കിലും
നാക്കുകളൊക്കെയും
കാണാതെ പോയ്
പിന്നെയെന്നോ
കുട്ടികളികളിൽ നിന്നും
വഴിതെറ്റിപ്പോയൊരു
പെൺകുട്ടി കണ്ടുപോൽ
നാക്കുകളൊക്കെയും
ഭരണ താരങ്ങളുടെ
പാദുകം നക്കി കഴിയുന്നു പോൽ
മിണ്ടുവാനവൾക്കും
വാക്കില്ല നാക്കില്ല
നനഞ്ഞു കുതിർന്ന
തീക്കനലിന്നോർമ്മ മാത്രം

                                             മുനീർ അഗ്രഗാമി 

നാട്ടുഭാഷയിൽ

ക്ലാസിൽ 
നാട്ടുഭാഷ സംസാരിച്ച കുട്ടി
ഒരു തുമ്പിയായി
പച്ചപ്പുകൾക്കു മുകളിലൂടെ
സന്തോഷത്തോടെ പറന്നു കളിച്ചു
മറ്റുള്ളവർ
ചിറകില്ലാത്ത ജീവനില്ലാത്ത
കല്ലുകളായിരുന്നു.
മാന്ത്രികനായ അദ്ധ്യാപകൻ
പറഞ്ഞു,
എൻ്റെ തുമ്പീ
നീയീ കല്ലുകളെടുത്തു
പറക്കണമെന്നു
ഞാൻ പറയില്ല
പക്ഷേ നീ പറന്നെന്നാൽ,
അവർക്കു ജീവനുണ്ടെന്ന തോന്നൽ
സമ്മാനിക്കുവാൻ നിനക്കേ കഴിയൂ .
പിന്നെ ആ കുട്ടി
സന്തോഷത്തിൻ്റെ തുമ്പത്തിരുന്ന്
ഊഞ്ഞാലാടി
തുമ്പി പറക്കുന്ന
നാട്ടുഭാഷയിൽ.


                                             മുനീർ അഗ്രഗാമി 

കാറ്റുപോലെ

കാറ്റുപോലെ
നമ്മെ കടന്ന് പോകുന്നു ജലം
ഒഴുക്കിൻ്റെ ഗാനാലാപനത്തിൽ
കടലിൻ്റെയീണം
മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും
നീന്തലിൻ രസവിസ്മയത്തിൽ
നമ്മൾ മീനുകൾ
ചൂണ്ടൽ കൊളുത്തുകൾക്കിടയിലൂടെ
കളിച്ച്...
നീന്തിക്കയറിയവരുടെ
ഓർമ്മകൾ
പറ്റിപ്പിടിച്ച കരിമ്പാറ ചുറ്റി
ആഴം തൊട്ട്....
അനാദിയായ പുഴയിൽ
വറ്റാത്ത പുഴയിൽ
സമയപ്പുഴയിൽ !

തൂവൽ

തൂവൽ
.............
കാറ്റിൻ ചിറകിലേറിയൊരു തൂവൽ
പഴയൊരോർമ്മയുടെ ചിറകിൽ
അൽപ നേരമൊരു പറവയായ്!

                            മുനീർ അഗ്രഗാമി 

തേൻ തുള്ളിക്കവിത 160 . ജന്മാന്തരം

തേൻ തുള്ളിക്കവിത 160 .
************************
ജന്മാന്തരം
..................
നീയെനിക്കൊരു പൂവു തന്നു
ഇപ്പോഴെല്ലാം ഓർമ്മ വരുന്നു ,
നോക്കൂ
കഴിഞ്ഞ ജന്മത്തിൽ നീ 
എന്നിൽ നിന്നിറുത്ത അതേപൂവ് !\


                   മുനീർ അഗ്രഗാമി 

അമ്മത്തീ

അമ്മത്തീ
..................
കത്തിത്തീരാതെയിത്തിരി
ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നു;
ചിതയ്ക്ക് തീ കൊടുത്ത്
അതുമെരിച്ചു കളഞ്ഞു,
ധൂർത്ത പുത്രൻ
അകത്തൊതുങ്ങും
കത്തലsങ്ങാതെ
ആളും ജ്വാലയാൽ
പുഞ്ചിരിച്ചതത്രയും
അവളുടെ ജീവിതം
പുറത്തെകാറ്റേറ്റ്
ആളും ജ്വാലയിൽ
പറക്കുവാനുള്ള ആഗ്രഹം
ചിറകടിച്ചു പിടഞ്ഞ
പുഞ്ചിരിയവളുടെ മരണം
ധൂർത്തനായ വന്
ആർത്തനാദമില്ല
ഉദകക്രിയ ചെയ്യാൻ
അവൻ്റെ കണ്ണിലൂടെ
ഗംഗയൊഴുകില്ല
എന്നിട്ടും
അവൻ്റെ വേരുകളിൽ
അവനെ വളർത്തുവാൻ
വളമായ് തളരാതെ
അവളുടെ ചിതാഭസ്മം
(മുനീർ അഗ്രഗാമി )

വൃശ്ചികം

തണുപ്പു കൊണ്ടു കുത്തും
തേളിനെയാരാവുമാദ്യം
വൃശ്ചികമെന്നു വിളിച്ചത്?
കോടമഞ്ഞിന്നടിയിൽ 
പതുങ്ങിയിരിപ്പാണവൻ
എൻ്റെ വിളി കേട്ടൊളിച്ചതാവാം .

                                                       മുനീർ അഗ്രഗാമി 
വാക്കുകളില്ലാതെയില്ല 
ജീവിതം, നമുക്കു
ജീവനുണ്ടെങ്കിലും സഖേ.

ചിഹ്നങ്ങൾ

ചിഹ്നങ്ങൾ
....................
കിനാവു കണ്ടൊരാൾ
കന്നി വോട്ടു ചെയ്തവൻ
കമ്പ്യൂട്ടർ പഠിച്ചവൻ;
അവൻ്റെ മുഖത്താഞ്ഞടിക്കുന്ന
ഒരു കൈപത്തി
അവൻ്റെ കഴുത്തിൽ
ചേർത്തുവെച്ച
ഒരരിവാൾ
അവനെ ചെളിയിലിറങ്ങാൻ
വിളിക്കുന്ന താമര!
അവൻ്റെ കണ്ണിനു നേരെ
കുതിച്ചെത്തുമൊരമ്പ്
കയറാനോ ഇറങ്ങാനോ കഴിയാത്ത
പടികൾ ദ്രവിച്ച ഒരു കോണി!

വിരൽത്തുമ്പിലെ
മായാത്ത മഷി പോലെ
ഭീതിയുമവനിൽ മായാതെ
തൂവൽ പൊഴിക്കുമ്പോൽ
ഭീതി പൊഴിക്കുവാനവൻ
കടൽ കടന്നു
കാലിഫോർണിയയിലവൻ
കന്നിവോട്ടറവൻ
കൗതുകത്തിനു വേണ്ടി മാത്രം
ബൂത്തിലെത്തിയോൻ
ചിഹ്നങ്ങൾ
ചിന്നം വിളിക്കുന്ന നാട്ടിൽ
ചിന്തയില്ലെന്നവൻ

വാൻഗോഗും ചെവിയും

വാൻഗോഗും ചെവിയും
............................
ഇതു ചെവിയല്ലെൻ്റെ
ഹൃദയം
നിൻ്റെ
സ്വാർത്ഥമാം പ്രണയമൊഴികളിൽ
പൂത്തു നിന്ന
പരിപാവനമാം
പനിനീർ പൂവ്
നിസ്വാർത്ഥമാമനുരാഗത്തിൻ്റെ
രക്തസിക്തമാം
നിമിഷ സാക്ഷ്യം
നിൻ്റെ കൗതുകത്തിനു
ഞാനെൻ്റെ നിർമ്മല രാത്രി തന്നേകാന്തതയിൽ
തെളിയിച്ച താരം
നിനക്കെൻ്റെ കേൾവിയും
കേട്ടതി നോർമ്മയും
എന്നെയെന്നപോൽ
പ്രണയ രക്താഭിഷിക്തമായ്....
നിനക്കിതാ
രക്ത നിബദ്ധമാമെൻ
പ്രണയ സമ്മാനം

                                        മുനീർ അഗ്രഗാമി 

മഴയിൽ വേരുള്ളവർ

മഴയിൽ വേരുള്ളവർ
.............................
ഓരോ മഴയിലും വേരുകളുള്ള
ഒരു ചെടിയാണ് മനസ്സ്
ഓരോ തുള്ളിയിൽ നിന്നും
പൂവിടാനുള്ള സന്തോഷം
അതെടുത്തു വെക്കുന്നു
ആർദ്രതയുടെ
വെള്ളച്ചിറകുമായ്
നിന്നെപ്പോലൊരു
വെളുത്ത പുലരി
അടുത്തെത്തുമ്പോൾ
മഴവില്ലായ്
അതു വിടരുന്നു
നിനക്കുള്ള പൂക്കാലമായ്
നിറങ്ങൾ അടുക്കി വെക്കുന്നു
മഴ അതു കാണുവാൻ വരും
വേദനകൾ കഴുകിക്കളയും
മഴയുമ്മകളാൽ
മനസ്സ്
കുഞ്ഞിൻ്റെ കവിളുപോൽ
ചുവന്ന് തുടുക്കും
നീയന്നേരം
നിഷ്കളങ്കമായ
വിരലുകളുള്ള
ഒരു ചാറ്റൽ മഴ .
( മുനീർ അഗ്രഗാമി )

മറവി

മറവിയുടെ
തണലിലിരിക്കാൻ
കൊതിച്ച് ...
കൊതിച്ച്...
ഒരു കണ്ണീർതുളളി ; 
ഓർമ്മകളുടെ വെയിലേറ്റ്
വറ്റിപ്പോകാതെ !

രാജാവില്ലാത്ത ഒരു പ്രജയാണ് ഞാൻ

രാജാവില്ലാത്ത
ഒരു പ്രജയാണ് ഞാൻ
കാട്ടുതീയിൽ പെട്ട
ശലഭത്തെ പോലെ
രാജ്യത്തോടൊപ്പം
എരിയുകയാണ്
ശ്വാസം മുട്ടിക്കൊണ്ട്
രാജി വെച്ച മന്ത്രിമാരും
രാജിവെക്കേണ്ട മന്ത്രിമാരും
തീയിട്ട രാജ്യത്തിൽ
ഭസ്മമായിപ്പോയ
ഒരു കിളി
വീണ്ടും പറക്കുന്നതും കാത്ത്
സ്കൂൾ കുട്ടികൾക്കൊപ്പം
കാത്തിരിക്കുകയാണ്
രാജ്യം
രാജാവ്
മന്ത്രി
എല്ലാം
ഒരു യക്ഷിക്കഥയിൽ നിന്ന്
എൻ്റെ സമാധാനത്തിലേക്ക്
ഇടിഞ്ഞു വീണതെന്നാണ് ?
അന്നാവുമോ
ജനാധിപത്യം
വാക്കു മാത്രമായി
ഞങ്ങളെ തുറിച്ചു നോക്കാൻ തുടങ്ങിയത് ?
രാജ്യവും രാജാവും
മന്ത്രിമാരും
ഞാനായിരുന്നെന്ന ധാരണ ഇപ്പോൾ പുകഞ്ഞ്
പുകഞ്ഞ്
എല്ലാ കൊടികളും മറയ്ക്കുന്നു


                                     മുനീർ അഗ്രഗാമി 

പ്രണയ ദീപാവലി

പ്രണയ ദീപാവലി
..................................
വെളിച്ചമേ
എൻ്റെ വെളിച്ചമേ
ആഗ്രഹങ്ങളുടെ നെയ്ത്തിരി കത്തിച്ച്
നീയെനിക്ക് തരിക
ഇവിടമെല്ലാം
ആ വെളിച്ചം കുടിച്ച്
സന്തോഷിക്കട്ടെ
കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ മനസ്സുപോലുള്ള
മൺചെരാതും നീയെനിക്കു തരിക
എൻ്റെ വഴികളിൽ അവ
മിന്നാമിനുങ്ങുകളാവട്ടെ
നിൻ്റെ കണ്ണിൽ നിന്ന്
നീയറിയാതെ
ഞാനെടുത്ത തേജസ്സ്
എൻ്റെ സൂര്യനും ചന്ദ്രനുമാകുന്നു
നിൻ്റെ ഇതളുകളിൽ
പ്രകാശത്തിൻ്റെ ദേവതയായി
ദീപാവലി ചിറകടിക്കുന്നു
അതിൻ്റെ ചിറകിലെ ചിത്രങ്ങളിൽ
ഞാൻ സ്വർഗ്ഗം ദർശിക്കുന്നു
എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങൾ
പതുങ്ങിയിരിക്കുന്ന
രാത്രിയുടെ ഗുഹകളിൽ
നീ നിലാവായി ചിറകടിക്കുന്നു
വെളിച്ചമേ
എൻ്റെ വെളിച്ചമേ
എൻ്റെ ഇരുളു തേടി വന്നവർ
ഇതാ മടങ്ങുന്നു
അവരി നി എൻ്റെ ഇരുളിനെ കുറിച്ച്
സംസാരിക്കില്ല
നീ എൻ്റെ വെളിച്ചമായതിൽ
അവർ പ്രകാശിക്കാതിരിക്കില്ല
അവരുടെ ഇരുട്ടിൽ നിന്ന്
അങ്ങനെ കപടലോകം പുറത്തു കടക്കട്ടെ !
നന്മയുടെ ഒരു താരകം
അവരിൽ മിന്നട്ടെ
ആയിരം ദീപങ്ങളാൽ വലയം ചെയ്ത
ദേവനെ പോലെ
എൻ്റെ വിഗ്രഹത്തിനിതാ
ജീവൻ വെക്കുന്നു
ചൈതന്യത്തിൻ്റെ
ചൈതന്യമായ്
ഞാൻ നിന്നെയറിയുന്നു
ഇതു നമുക്ക്
പ്രണയ ദീപാവലി;
താലോലിക്കാൻ
ആകാശത്തിൻ്റെ തൊട്ടിലിൽ
നിൻ്റെ ചുംബനങ്ങൾ
തെളിയുന്ന സന്ധ്യ പിറക്കുന്നു
ആനന്ദം ഒരു കപ്പലായ്
നമ്മുടെ ഉടലിലൂടെ
ചക്രവാളത്തിലേക്കെന്ന പോലെ
അറ്റമില്ലാതെ
ഉയർന്നും താഴ്ന്നും
മെല്ലെ ഒഴുകന്നു .
(മുനീർ അഗ്രഗാമി)

മനസ്സിൽ

മനസ്സിൽ നിന്നും നീ
അടിച്ചുവാരിക്കളഞ്ഞ
കരിയിലയിൽ
എൻ്റെ സ്വപ്നത്തിൻ്റെ പച്ചഞരമ്പ്
തട്ടിക്കളിക്കുന്ന കാറ്റിൽ
പച്ചയായിരുന്ന
ഒരു സമയത്തിൻ്റെ പിടച്ചിൽ...
നീ പെയ്തതിൻ
നനവുണങ്ങാതെ
മണ്ണ്
ഞാൻ കിടന്നതിൻ
ചൂടാറാതെ
നിൻ്റെ കണ്ണ്
അടിച്ചും വാരിയും
അടിതെറ്റാതെ
കാലം എന്നും
പുതുനാരിയെ പോലെ .

                              മുനീർ അഗ്രഗാമി 

സ്വപ്നത്തിൻ്റെ ഒരിതളിൽ

സ്വപ്നത്തിൻ്റെ ഒരിതളിൽ
.............................................
ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ
സ്വപ്നത്തിൻ്റെ
ഒരിതളിൽ
ഇങ്ങനെ എഴുതിയിരുന്നു;
പൊട്ടാത്ത ലഡുകൾ സൂക്ഷിക്കുന്ന മനസ്സ്
ഏതു ദീപാവലിയിലും
ഇരുണ്ട പൂജാമുറിയാണ്...
മറ്റിതളുകളിൽ
എനിക്കറിയാത്ത ലിപികളിൽ
നനഞ്ഞു കുതിർന്ന
കുറെ വാക്കുകൾ കണ്ടു.
പറക്കുമ്പോൾ ഞാൻ
ദീപ പ്രഭകളിൽ
വഴി തെറ്റിക്കയറിയ
ഒരു ചെടിയായിരുന്നു
അവൾ
മധുരത്തിൻ്റേയും വെളിച്ചത്തിൻ്റേയും
ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ
ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ ഒരു നിലവിളിയിലാണ്
അവൾ വളരുന്നത്
ഈശ്വരാ
ഞാനതു വായിച്ചത്
അവളറിയരുതേ!



                                         മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

ഉറവ്

ഉറവ്
........
വീണു കിടക്കുന്ന കുഴിയിൽ
വീണ്ടും വീണുപോയവൻ്റെ
ആഴത്തിൽ
കണ്ണിൽ നിന്നെന്ന പോലെ
കാഴ്ചകൾ മറച്ച്
ഒരുറവ പൊട്ടുന്നു
ദാഹിച്ചുവലഞ്ഞവളേ
നിന്നിലേക്കുള്ള ഒഴുക്കിൻ വഴി
അതു കണ്ടു പിടിക്കുന്നു
നീയകപ്പെട്ട പൊട്ടക്കിണറിന്നാഴത്തിൽ
തടസ്സം നിന്ന
കല്ലു കളലിയിച്ചതു
കടന്നു വരുന്നു
ഒരു തുള്ളിയിൽ
ഒരു ലോകമൊളിപ്പിച്ച്

                                                  മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

ഇടത്തോട്ടും വലത്തോട്ടും

ഇടത്തോട്ടും
വലത്തോട്ടും
മാറി മാറിയൊഴുകി
വറ്റി വറ്റി തീരാറായി
തണലു തന്ന കൊടികൾ
ഇളം വെയിലിൽ പോലും
വാടി വീഴുന്നു
ഒഴുകിയൊഴുകി
അതിനു കീഴിൽ നിന്നു,
വെയിലേറ്റു നിറം പോയി
പുറം പൊള്ളി പ്പൊളിഞ്ഞു
നിഴലുപോലും
തണലില്ലാതെ
ഉണങ്ങിപ്പോയി

                                      മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

രാത്രി

രാത്രി
............
ഭൂമിയുടെ 
മുകളിൽ വന്നിരുന്ന് 
തേൻ കുടിക്കുന്ന
വവ്വാലാണ് രാത്രി.
അത്
പറന്നു പോകുമ്പോഴേ
ഭൂമി കാണൂ
അതിനോടു പകയുള്ളവർ
ആ കാഴ്ചയെ
പകലെന്നു വിളിക്കുന്നു



                                            മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

നിൻ്റെ ചെമ്പരത്തികൾ

നിൻ്റെ ചെമ്പരത്തികൾ
........................................
ഉടഞ്ഞുപോയ
സന്ധ്യയുടെ കഷണങ്ങളാണ്
നിൻ്റെ തോട്ടത്തിലെ
ചെമ്പരുത്തികൾ.
കാഴ്ച കൊണ്ട്
അവ പെറുക്കിയെടുത്ത്
നീയുണ്ടാ ക്കുന്ന സന്ധ്യയിൽ
കണ്ണകൾ ചുവന്ന് തിരയടിക്കുന്നു
അതിൻ്റെ തീരത്തിലൂടെ
എൻ്റെ ചുംബനങ്ങൾ നടന്നു പോകുന്നു
കടലാഴത്തിൽ നിന്ന്
നീ എനിക്കയച്ച നിശ്വാസം
ജീവിതത്തിൻ്റെ കുമിളയായ്
ഉയരുന്നു
ഇങ്ങനെയാണ്
നമ്മൾ
കടലിൽ വസന്തമുണ്ടാക്കിയത്


                                                        മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

അടുപ്പത്തിനാൽ

അടുപ്പത്തിനാൽ
.............'... ....!.. .....
അടുപ്പിലെരിഞ്ഞു
തീർന്നതിൻ ബാക്കി
അടുപ്പത്തിലെരിഞ്ഞു
തീരുന്നു;
വിറകായവൾ
വിറച്ച്,
കത്തിക്കത്തി
ഉള്ളു കത്തി
കത്തലടങ്ങാതെ
കത്തുന്നു...
പുകയായ്
വെളിച്ചം മറച്ച സങ്കടം
പുകഞ്ഞ്
എന്നിലവളുടെ
കഥയെഴുതുന്നൂ ...
വായിക്കുമ്പോളതു
കടങ്കഥയായ്
പഴങ്കഥയായ്
പെരുങ്കഥയായ്
എന്നിലുണരുന്നു
അടുപ്പിൽ
അടുപ്പത്തിൽ നിന്ന്
തിളയ്ക്കുമിരു വറ്റുകളിൽ
ഞാനുമവളുമിന്നൊരു
മുല്ലപ്പൂമൊട്ടിൻ
വെൺമയായ്
പുതുകഥയായ്
കടങ്കഥയായ്
പെരുങ്കഥയായ്
അടുപ്പമറിയുന്നു
അടുപ്പിൽ
മറിയാതെ മറിയാതെ...

                                                 മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

വോട്ടർ

വോട്ടർ
...........
മായ്ക്കാനാവാത്ത മഷിയാൽ
സ്വന്തം വിരലിലെഴുതിയ
പരീക്ഷകളിൽ
ഒന്നിലും ഞാൻ ജയിച്ചില്ല ;
എന്നും നിങ്ങൾ ജയിച്ചു.
അങ്ങനെ
തോറ്റു പോയ
ആയിരങ്ങളെ
വീണ്ടും വീണ്ടും
തോൽപിക്കുന്നതിനെ
ഭരണമെന്ന്
നിങ്ങൾ കാണിച്ചു .
എന്നിട്ടും
എന്നെങ്കിലും
ജയിക്കുമെന്നൊരാശയാൽ
പരീക്ഷകൾ
വീണ്ടും വീണ്ടും
എഴുതുന്നു
ഒരൊറ്റ ഇരിപ്പിൽ
മൂന്നെണ്ണം വരെ!


                                      മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

എൻ്റെ മലയാളം

അമ്മച്ചി മലയാളവും
ഉമ്മച്ചി മലയാളവും
അമ്മ മലയാളവും
വേലിയില്ലാപറമ്പിൽ
വേലയ്ക്കു വന്നപ്പോൾ
എനിക്കു കിട്ടിയ നിധിയ ല്ലോ
എൻ്റെ മലയാളം !


                              മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

കേരളപ്പിറവി

കേരളപ്പിറവി
.............
ഇന്നാണു ജന്മദിനം
വയസ്സായി, രോഗിയായി
നോക്കുവാനാളില്ല
വൃദ്ധസദന മന്വേഷിക്കാൻ
എഴുന്നേറ്റു നടക്കാനും വയ്യ
മക്കളൊക്കെ സ്വാർത്ഥരാണ്
അവരവരുടെ പണി നോക്കി
പല വഴി പോയി
നാട്ടിലുള്ളവരുടെ
കൊള്ളരുതായ്മ കണ്ട്
കാഴ്ചയും പോയി
ദൂരെ ദൂരെ നിന്ന്
സ്നേഹമുള്ളവരാരെങ്കിലും
കാണാൻ വരുമ്പോഴാണ്
ജീവനുണ്ടെന്നു തോന്നുക
കേരളമേ എന്നൊരു വിളിയാൽ
എന്നെയവർ വീണ്ടും കുട്ടിയാക്കിക്കളയും !

                                                    മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

ശരിക്കൊന്നു കാണുവാൻ

അഹങ്കാരമില്ലാതെ
അകക്കണ്ണിനു 
മുന്നിലൊന്നു നിൽക്കണം;
അകമെങ്കിലും നമ്മെ
ശരിക്കൊന്നു കാണുവാൻ !

                                          മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

പ്രാർത്ഥന

പ്രാർത്ഥന
..................
തൊഴുതു നിന്നത്
ദളിതനാണോ
ദരിദ്രനാണോ
എന്നറിയില്ല
പട്ടിണിപ്പാവമായിരുന്നു
കണ്ണു നിറഞ്ഞിരുന്നു
കറുപ്പില വനെക്കണ്ടാൽ
ഉള്ളു വെളുപ്പെന്നേ തോന്നൂ ...
അറിയാതെ
അയാളുടെ പ്രാർത്ഥന കേട്ടു പോയ്
വി.ടിയെ പോലൊരു
ശാന്തിക്കാരൻ
ശാന്തമായവൻ
അറിയാതെ അയാൾ
ഏറ്റുചൊല്ലിപ്പോയാ പ്രാർത്ഥന :
ദൈവമേ
മനുഷ്യനാക്കരുതെന്നെ നീയിനി ; പിന്നെ ,നീയെന്നെയൊരു
വിശുദ്ധ മൃഗമാക്കണേ
അടുത്ത ജന്മത്തിലെങ്കിലും!
                                    
                                                             മുനീർ  അഗ്രഗാമി  

പുലരിക്കുഞ്ഞ്

പുലരിക്കുഞ്ഞ്
...........................
രാവു പെറ്റെന്നു കേട്ടു ,
കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ
ഉറക്കമുണർന്നെത്തിയപ്പോൾ
പുൽക്കൊടിത്തുമ്പിലൊരു
പുഞ്ചിരി ബാക്കി വെച്ചാ
പുലരിക്കുഞ്ഞെങ്ങോ പോയ്!
വെളിച്ചത്തിൻ പിന്നിലെങ്ങോ
ഒളിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടാവണം
പകൽ തിരഞ്ഞു നടന്നു തളരെ,
സന്ധ്യ കുടിച്ചു തളർച്ച മാറ്റി
കടൽക്കാറ്റിൽ തെല്ലുനേരമിരുന്നു പോയ്!
നെറ്റി തടവുവാൻ വന്ന രാവിനൊപ്പം
ഇരുളിൽ ചെന്നു നോക്കുമ്പോൾ
കുസൃതി കാട്ടിയിരുളിൻ പിന്നിലൂടെ
ഓടിക്കളിച്ചും കളിപ്പിച്ചും
പരുങ്ങിയിരിപ്പായെങ്ങോ !
പിന്നെ ത്തളർന്നുറങ്ങി
ഞെട്ടിയെണീക്കെ ,
രാവിലെയുടെ ചുവന്ന പൊത്തിലൂടിറങ്ങി വന്നു
കൈ പിടിച്ചു ചിരിക്കയായ്
പിച്ചവെച്ചെത്തിയ
പുലരിപ്പൈതൽ !

                                               മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

മു ല്ല

മു ല്ല
......
മുല്ലേയെന്നു വിളിച്ചാലും
മു ല്ലയാവുക എളുപ്പമല്ല;
മു ല്ല
മുട്ടിക്കടന്നു പോകും
കാറ്റിലും
കൊടുത്തയക്കുന്നു
എനിക്കുള്ള
പൂമണക്കത്തുകൾ


                                മുനീർ  അഗ്രഗാമി 

ഒരാൾ

ഒരാൾ
...........
ഒരു കരിങ്കല്ലു പോലെ
എല്ലാ മഴയും കൊണ്ട്
എല്ലാ വെയിലും കൊണ്ട്
അടുക്കള പോൽ
നിൽക്കുന്നുണ്ട്
കരിപിടിച്ചൊരാൾ

സ്വപ്നം കൊണ്ടു കളിക്കുന്നവരെ
നോക്കി നിന്ന്
അഹല്യയാണുള്ളിലെന്നു
സ്വയം കരുതി
അവനോട്
ചവിട്ടെന്നു പറഞ്ഞ്
തേൻ മൊഴിയായ്
വിടരുന്നുണ്ടൊരാൾ

പെമ്പിളൈ ഒരുമയുടെ
വാർത്ത കേട്ടത് പറയുവാൻ
അടുത്തൊരാളില്ലെന്ന്
വലിയൊരു മഴയോട്
മൗനമായ് തേങ്ങുന്നുണ്ടയാൾ

ഏതു ബന്ധത്തിൻ്റെ
പേരിട്ടയാളെ
വിളിക്കുമെന്നറിയാതെ
കരിങ്കല്ലിനോടു ചേർന്ന്
മണ്ണടരുപോലിയാൾ
അവളെന്നയാളെ വിളിക്കുവാൻ
അവിടെ വന്നെത്തുമൊരാൾക്കും
വയ്യ
പാറയാകുവാനുളള
പരിചയം കുറഞ്ഞ വരവർ

കാലത്തിൻ്റെ
കയ്യൊപ്പായയാളെ
പരുപരുപ്പിൽ
കണ്ടു കരഞ്ഞു കാറ്റായ്
തഴുകി ...തഴുകി....
ത .... ഴു .... കി ......




,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,മുനീർ അഗ്രഗാമി 

പക്ഷി പറക്കുമ്പോൾ

പക്ഷി പറക്കുമ്പോൾ
സൂര്യനതിൻ്റെ
നിഴലെടുത്ത്
ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന ഭൂമിയിലൂടെ
പറത്തുന്നു

ഭൂമി
അപ്പോൾ
നിഴലുകളുടെ ആകാശം

പെണ്ണേ
അതിലെ
നടന്നു പോകുമ്പോൾ
നിനക്കൊരു സൂര്യനുണ്ടെന്നതിനാൽ
നീ നീഴലായിപ്പോകുന്നു

ചിറകുകളറ്റ
വെറും നിഴൽ

..................മുനീർ അഗ്രഗാമി 

മരുഭൂമി

വേദനയിൽ
വെയിലെഴുതുന്ന
സങ്കടമാണ്
മരുഭൂമി

അർദ്ധനഗ്നകവിത ................................ വീടും കൂടും


................................
വീടും കൂടും
.......... ...........
ഒരിക്കൽ
അകത്തിരുന്ന്
അവൾ സ്വന്തം വീടിനെ
കൂടെന്നു വിളിച്ചു പോയി

വിളി കേട്ട വീട്
അവളുടെ ചുവന്ന ചുണ്ടിൽ
എന്നോ കേട്ടു പഠിച്ച
വാക്കുകളുടെ കതിർ കണ്ടു
തുറന്ന വാതിലുകൾ
കണ്ടു

ആരോ മുറിച്ചുകളഞ്ഞ
അവളുടെ ചിറകുകൾ മാത്രം കണ്ടില്ല
അവൾ കൂടെന്നു വിളിക്കുമ്പോൾ
വീട്
അവളുടെ പച്ചപ്പിൽ
ഒരു മരത്തിൽ കൂടാവാൻ
വിചാരിക്കും;
അവളെ ഒരു കിളിയാക്കാനും

ഓടിയോടി

ഓടിയോടിക്കടക്കുക
വിരഹമേ ,
ഓർമ്മകൾ.
ഓമനിക്കാനൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ!

ബുദ്ധൻ്റെ നാട്ടിൽ

ബുദ്ധൻ്റെ നാട്ടിൽ
.................................
ബുദ്ധാ
നീ പ്രതിമയായിപ്പോയ നഗരത്തിൽ
നിന്നെ പോലെ
അഹിംസയും കൊണ്ടു നടന്നയാൾ
വെടിയേറ്റു മരിച്ച പട്ടണത്തിൽ
ഒരു മനുഷ്യനെ തിരഞ്ഞ്
ഒരാട്ടിൻ കുട്ടി നടക്കുന്നു
സിദ്ധാർത്ഥനെ തേടി
അമ്പേറ്റു വീണ കിളികൾ
കിടക്കുന്നു
അടിയേറ്റും
വെട്ടേറ്റും
തീയേറ്റും
നിന്നെ ശരണം വിളിച്ച്
ചണ്ഡാലികയുടെ വംശം കേഴുന്നു
നിൻ്റെ പേരുള്ളവരാരും
നിന്നെ പോലെയല്ല
അഹിംസയുടെ നെഞ്ചിൽ
ചോര കൊണ്ടവർ
നിൻ്റെ പേരെഴുതുന്നു
അതു വായിച്ചവർ
വാളുകൊണ്ട് അതു
പകർത്തുന്നു
ബുദ്ധാ
നിൻ്റെ നാട്ടിലിപ്പോൾ
നാക്കുകളില്ല
ബോധി വൃക്ഷങ്ങളില്ല
ഭിക്ഷാംദേഹി കളില്ല
നിഷ്കാമ കർമ്മികളില്ല
പ്രതിമകൾ മാത്രം
ഏറ്റവും വലിയ പ്രതിമയാണ്
ഉയരത്തിൻ്റെ സൂചകം
എളിമയുടെ സൂചന പോലും, ചാമ്പലാക്കും മുമ്പ്
നിൻ്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന്
ആരും എടുത്തു വച്ചില്ല
പാവംആട്ടിൻകുട്ടി
ഇനിയെന്തു ചെയ്യും ?




മുനീർ അഗ്രഗാമി 

നനഞ്ഞ കണ്ണുകൾ

അകന്നുപോയവളുടെ
നനഞ്ഞ കണ്ണുകൾ
അടഞ്ഞുപോയിട്ടും
തോരാതെയുള്ളിലെ
പുൽത്തലപ്പിലവ
നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു



......................മുനീർ അഗ്രഗാമി 

തൂവൽ പോലെ

തൂവൽ പോലെ
........................
തോറ്റുപോയ
കിളിയുടെ തൂവൽ
തഴുകിയിരിക്കുന്നു കാറ്റ്
പറക്കലിന്നോർമ്മയിൽ
പറക്കുവാൻ
കാറ്റിൻ കൈ പിടിക്കുന്നു
തൂവൽ
കരച്ചിൽ പോലൊരു
മഴത്തുള്ളി വീണു
തൂവലിൻ കവിൾ
നനഞ്ഞു പോയ്
കാറ്റിൻ നെഞ്ചിൽ
നനഞ്ഞ പാടുകൾ
കലങ്ങിയ കണ്ണുമായ്
കാറ്റും പോയ്
"പാവം തൂവൽ "
നീയെൻ്റെ കാതിൽ
തോരാതെ തോരാതെ...
ഞാനൊരു കാറ്റായുടൻ
നിന്നെ ചേർത്ത്
ചേർത്ത്...
നീയും നനഞ്ഞു,
അന്നേരം
ഏതോ സങ്കടത്തുള്ളിയാൽ.





(മുനീർ അഗ്രഗാമി)

ചുംബനങ്ങൾ

സ്വപ്നത്തിൻ്റെ
ചിറകുള്ള
തേനീച്ചകളാണ്
ചുംബനങ്ങൾ
പൂവിൻ്റെ ഇതളുള്ള
ആഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്ന്
അവ
മധു ശേഖരിക്കുന്നു





...............................മുനീർ അഗ്രഗാമി 

കൂട്

കൂട്
.........
രാത്രിതൻ തണുപ്പിൽ 
നിലാവിൻ മടിയിൽ
ചൂടുപകുത്തൊരു
കുടു പണിയുന്നു


രതിയുടെ മഞ്ഞു
വീണ താഴ് വരയിൽ
നമ്മിൽ നിന്നുയരെ
പാറും നിശ്വാസങ്ങൾ!




by മുനീർ അഗ്രഗാമി 

രക്ത നദി

രക്ത നദി
.................
ജനാധിപത്യ പഠനം കഴിഞ്ഞ്
നാടുകാണാൻ്
പോയവർ,
പശുവിനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോൾ
പോത്തിനെ കുറിച്ചു കേൾക്കുന്നു
ബുദ്ധനെ കുറിച്ച്
കേൾക്കുമ്പോൾ
ഹിറ്റ്ലറെ കുറിച്ച്
പറഞ്ഞു പോകുന്നു
ഗാന്ധിജിയെ നോക്കുമ്പോൾ
ഗോഡ്സെയെ കാണുന്നു
കണ്ടെതൊക്കെയും
ദു:സ്വപ്ന മെന്നു
കരുതുമ്പോഴേക്ക്
ഉറക്കം കാണാതാവുന്നു
വഴിയിൽ
വീണു ചിതറിയ
മഴത്തുള്ളിയിൽ
വെള്ളപ്രാവിൻ്റെ രക്തം.
വറ്റിപ്പോയ പുഴയിലൂടെ
അതൊഴുകുന്നു;
അതിൽ മുങ്ങി മരിക്കാറായ
ചെങ്കൊടികൾ
ചീഞ്ഞു തുടങ്ങിയ
ഒരു പതാക
കുത്തഴിഞ്ഞ കുറെ
പുസ്തകങ്ങൾ
കുട്ടികൾ
പഠിച്ചതൊക്കെയും
അതിലെ റിഞ്ഞ്
കൈ കഴുകുകയാണ്
കയ്യിൽ
നിഷ്കളങ്കതയുടെ
രക്തക്കറ!



by മുനീർ അഗ്രഗാമി 

ഒരു സ്ത്രീ പുരുഷ വിരുദ്ധ കവിത

ഒരു സ്ത്രീ പുരുഷ വിരുദ്ധ കവിത
???????????????????????????????
കസേരയിൽ
കളിക്കാരിരുന്നാൽ
കളി കാണൽ തന്നെ
നമുക്കു കൗതുകം
ഭരണം നടന്നാലും
ഇല്ലെങ്കിലും
നമുക്കും രസിക്കണം
ഭരിക്കണം

മകനേ മകനേ

മകനേ മകനേ
.......................
മകനേ മകനേ 
എന്നാ ണിനി നിന്നെ കാണുക!
നിനക്കു ഭക്ഷണം തരാൻ
ഒട്ടകത്തിൻ്റെ കാലുകളിൽ
മരുഭൂമിയിൽ നടക്കുന്നു

നിന്നെക്കുറിച്ചോർക്കാൻ
കള്ളിച്ചെടിയുടെ ചിരിയായ് പൂക്കുന്നു
നിന്നെക്കാണുവാൻ
ഋതുക്കളായ് കണ്ണുതുറക്കുന്നു.

മകനേ മകനേ
നിന്നെക്കാണുവാൻ
കാലമിനിയുമുണ്ട്
അതുവരെ
നീ ഒന്നും നിൻ്റെയോ
എൻ്റെയോഇഷ് Sത്തിന്
കഴിക്കരുത്
നീയൊരപേക്ഷയെഴുതുക
സമർപ്പിക്കുക
ഗവൺമെൻ്റ് അനുവദിക്കുന്നതു മാത്രം കഴിക്കുക

കാരണം
നമുക്കു തമ്മിൽ കാണണം
കടുംബം പുലരണം
രുചിയുടെ രുചി
മറക്കുക!
ഇത്
അച്ഛൻ്റെ കാലമല്ല

നിനക്കാ സ്വദിക്കുവാൻ

പെയ്യുവാൻ വെമ്പി
മേഘമായവൻ
വീണു ചിതറിയാലും
നിന്നിലെത്തും

അവൻ്റെ തുള്ളികൾ
നിന്നിലകളിൽ ഉമ്മ വെയ്ക്കും
പുതു തളിർ വരും


തരളിതയായതിൻ പച്ചയിൽ
നിൻ്റെ മനസ്സിൻ ചുണ്ടുള്ള
ഒരു പൂവിടും


അതവനെയൊരു ശലഭമാക്കും


നോക്കുക പൂവേ
അവൻ്റെ ചിറകിലുണ്ടു
നിനക്കാ സ്വദിക്കുവാൻ
ജീവിതത്തിൻ്റെ ചിത്രങ്ങൾ



by മുനീർ അഗ്രഗാമി 

ഇടയൻ

ഇടയൻ 
;;;;;;;;;;;;;;;;
ഇടയന്,
നല്ല ഇടയന്
വടി വേണ്ട.
കുഞ്ഞാടുകളേയും
ആടുകളേയും
അവൻ കൈവിടില്ല
സ്നേഹം മാത്രമാണ്
അവൻ്റെ വടി
പ്രണയത്തിലൂടെ
അവൻ അവരെയും
തെളിച്ചു കൊണ്ടു പോകും
ഒറ്റയ്ക്കുള്ള സമാധാനത്തിലല്ല
ഒന്നിച്ചുള്ള സമാധാനത്തിൽ
അയാൾ
സ്വാതന്ത്ര്യം ആഘോഷിക്കും
യേശുവെന്നും
കൃഷ്ണനെന്നും
രമണനെന്നും
ആരും അയാളെ
വിളിച്ചില്ലെങ്കിലും

by മുനീർ അഗ്രഗാമി 

കുടുക്ക്

കുടുക്ക്
..............
കുടുക്കഴിക്കുമ്പോലെയല്ല
കുടുക്കഴിക്കുന്നത്
കുടുക്കഴിച്ച്
ചിരിച്ചവനറിയില്ല
കുടുക്കഴിക്കുന്നവളുടെ
പിടച്ചിൽ
കുടുക്കിലായവർ
കാണില്ല
കുടുക്കുകളൊന്നും;
കടു ക്കുവാൻ വരുന്നതും,
അഴിക്കുവാനുള്ളതും
കുടുക്കിൽ പെട്ടാൽ
കുടുക്കില്ലാത്ത
തീക്കുപ്പായത്തിൽ
പെട്ടു പോയപോൽ
ജീവിതം

by മുനീർ അഗ്രഗാമി