മഹാമഴ

മഹാമഴ
.........
പകൽ ,
കാലത്തിൻ്റെ ഒരു തുള്ളിയാണ് .
കാഴ്ചയുടെ നിറമാണതിന്
അതു വറ്റുമ്പോൾ
ഇരുട്ടാകുന്നു

രാത്രി,
രണ്ടു തുള്ളികൾക്കിടയിലെ
ഇടവേളയാണ്
പകലുകൾ ഇറ്റിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു
കാലം അനന്തമായ
മഴയാകുന്നു
എത്ര തുള്ളിയിൽ ഞാൻ നനഞ്ഞു ?
എത്രയെണ്ണത്തിൽ
നീ നനഞ്ഞു?
കണക്കെടുക്കുമ്പോൾ
നേർത്ത ഒരു ചാറ്റൽ മാത്രം!
അതിലെത്ര തളിരുകൾ
അതിലെത്ര ചലനങ്ങൾ
പൂവായും
പുഴുവായും
മീനായും
ഞാനും നീയും
കുളിച്ചുതോർത്തുമ്പോൾ
ഏതോ ഒരു പ്രകാശരശ്മി
നമ്മെ തിളക്കി കടന്നു പോകുന്നു
തമ്മിൽ കാണുവാൻ മാത്രം
പെരുമഴ മോഹിക്കുവാൻ മാത്രം
നമ്മിലിറ്റിയ തുള്ളികളിൽ
നനഞ്ഞു കുതിരുന്നു
തമ്മിലലിയുന്നു .
- മുനീർ അഗ്രഗാമി